“We zijn er voor hem zolang het nodig is”

Afghaan Feroz (8) vindt nieuwe thuis in Herk-de-Stad

“Ik wil een broer.” Door het vaak genoeg te herhalen, kon zoon Bas (12) zijn ouders Petra Lermytte en Kurt Hendrix uit Herk-de-Stad uiteindelijk overhalen om naar een infoavond van Pleegzorg Limburg te gaan. Intussen heeft Bas zijn pleegbroer: de achtjarige Afghaan Feroz, op de vlucht voor de oorlog in zijn land. September 2015. “De vluchtelingenstroom was voortdurend in het nieuws”, zegt Petra (48). “Bas vroeg of we niemand konden opvangen. Eerst hebben we het afgeblokt, omdat we dachten dat we er niet klaar voor waren. Natuurlijk werden we geraakt door die beelden, maar we wilden geen impulsieve beslissing nemen.” Nochtans sprak het idee hen wel aan. “Bas is enig kind”, zegt Kurt (49). “En wij reizen veel en staan open voor andere culturen.”

Bas gaf niet op. En na een infoavond van Pleegzorg Limburg beslisten Petra en Kurt ervoor te gaan. Er volgde een uitgebreid voorbereidingstraject en veertien maanden later, op kerstavond 2014, kwam Feroz voor het eerst logeren. Anderhalf jaar geleden kwam Feroz samen met zijn oma, oom, twee tantes en vijf neefjes en nichtjes aan in het opvangcentrum van HouthalenHelchteren. Hij was bij zijn oma toen ze in allerijl moesten vertrekken omdat de dreiging van de Taliban te groot werd.

Hoge golven

In prima Nederlands vertelt hij honderduit over de bewogen vlucht naar ons land. Hoe hij samen met vijftig anderen de oversteek van Turkije naar Griekenland maakte in een klein plastieken bootje. “Ik was niet bang, maar had het wel heel koud. En er waren heel hoge golven.” Lange tijd wist Feroz niet of zijn ouders nog leefden. Pas in mei slaagde zijn oom erin om contact te leggen met zijn papa. Of hij hen mist? Hij knikt van wel. “Als we naar het nieuws kijken, vertelt hij over thuis. Of hij gaat op internet prentjes van de plaatselijke moskee opzoeken”, zegt Petra. “Je merkt wel dat hij heel erg met het verleden worstelt. Hij is heel open tegenover ons, maar hij kan niet spelen met andere kinderen. Hij heeft al te veel meegemaakt.” Feroz ging tot het einde van het schooljaar naar basisschool De Biekorf in Helchteren. Aanvankelijk kwam hij regelmatig een weekend logeren. Maar nu zal hij voltijds bij pleegzorgers Petra en Kurt gaan wonen. Zijn oma en oom verhuizen immers van het opvangcentrum naar een huis in Genk en vinden dat Feroz bij zijn Belgische pleegzorgers meer kans maakt op een mooie toekomst.

Xbox

Feroz zelf geniet vooral van het zwemmen, fietsen en spelen op de Xbox bij zijn pleeggezin. Met Bas speelt en kibbelt hij zoals met een broer. “Feroz is een dankbaar ventje en een meerwaarde in ons leven. Hij doet ons nadenken over hoe goed wij het wel hebben”, zegt Petra. Voorlopig blijft Feroz bij hen in Herk-de-Stad, maar hoelang nog is onzeker. “We mogen niet op lange termijn denken”, zegt Petra. “Hoe moeilijk het ook zal zijn, je weet dat het tijdelijk is. We zijn er voor Feroz zo lang het nodig is.” Voor Feroz zelf is het simpel. “Als het beter gaat in Afghanistan wil ik graag terug. En Petra, Kurt en Bas, die mogen mee.”

Feroz is een dankbaar ventje en een meerwaarde in ons leven. Hij doet ons nadenken over hoe goed wij het wel hebben Petra Lermytte pleegzorger Feroz