Stef Wijnants

“Dit zie je zelfs in provinciale niet”

lijkt misschien verrassend, maar wie dichterbij betrokken was, wist dat Marquez niet al te veel vertrouwen genoot bij de overige stafleden en de spelers. De zege tegen Gent heeft nog veel verdoezeld. Hoe kan een man die niet of nauwelijks kan communiceren met zijn spelers nu tactische oefeningen leiden op training? Dit is iets wat je zelfs niet in provinciale reeksen tegenkomt. Het klinkt hard, maar het is waar. Ik heb niks tegen meneer Marquez, maar hem aanstellen was de verkeerde keuze. Zijn positie was onhoudbaar.”

“Het was misschien zelfs nog beter hem na de 3-2-zege tegen Gent te ontslaan. Met de gedachte ‘we hebben gewonnen met goede spelers, maar met deze trainer werkt het niet’. Want wat als het tegen Zulte wel goed was gegaan? Had je dan nog een week gewacht?”

voorbije tien jaar was het een komen en gaan van mensen. Onder Duchâtelet is het eigenlijk nooit rustig geweest. Maar eenmaal er een nieuwe trainer is, huppelt iedereen gewoon weer verder. Al is het geloof en het vertrouwen weggeëbd. Dat zie je alleen al aan de toeschouwersaantallen.”

in het hoofd van Duchâtelet kan kijken, mag het zeggen. Dezelfde namen als eerder zullen terugkeren: Emmerechts, Vercauteren, Maes, De Boeck, Euvrard, Mathijssen, … Ik mag wel hopen dat de keuze nu uitgaat naar iemand die wel kan communiceren met de groep. De keuzes van Duchâtelet zijn vaak ondoordacht, maar je kunt je ook afvragen of hij de nieuwe man nog aanstelt of dat de Japanners dat doen?”