Schuld van Nederland
Die hele fipronilcrisis is de schuld van de Nederlanders. Dat is kort samengevat - de boodschap van zowel ons voedselagentschap als van minister van Landbouw Ducarme (MR). Nog voor Ducarme gisteren neerzat in het parlement had hij dit verhaal al de wereld ingestuurd. Dus ook richting Nederland. De nieuwe wending ging meteen viraal. Een crisis is altijd slecht voor de mensen, maar soms wel goed voor een politicus. Je goed in de markt zetten, is belangrijk voor een nieuwkomer. Ducarme heeft die eerste test in elk geval met glans doorstaan. Al is zijn strategie ook zeer gevaarlijk. Parlementslid Hendrik Vuye spreekt van een zwaaideur die terug in je gezicht kan slaan. Anderen de schuld geven, is goed als afleiding, maar als straks blijkt dat je verhaal toch niet helemaal waterdicht is, dan ben je zeker kop van jut. En zal dezelfde internationale pers ook wel zorgen dat iedereen dit meteen weet.
Uit Nederlandse documenten die het FAVV in handen heeft gekregen, staat namelijk dat de eerste melding van het ontluizingsmiddel fipronil al dateert van november 2016. Terwijl wij dit hier pas in juni hebben ontdekt. Die fipronil zat in de stallen, niet in de eieren, weerleggen de Nederlanders nu. Zou kunnen, maar is dat niet hetzelfde? Ook hier is het zo gegaan. Eerst de muren, dan de kippen en vervolgens de eieren.
Nog een bewijs tegen de Nederlanders: in maart is er ook al een pakketje fipronil onderschept in Schiphol. Wat - volgens de Belgen - nog maar eens aanwijst dat de Nederlanders al eerder een paar dingen bij elkaar hadden moeten optellen.
En dan is er nog de klantenlijst van het Nederlands bedrijf. Daar stonden Belgische klanten op, maar het voedselagentschap heeft daar een maand op moeten wachten. Nochtans konden ze alleen zo uitvissen bij wie ze hier moesten zijn.
We kunnen nu misschien zeggen dat de stand België-Nederland 1-1 is. Eerst vonden de Nederlanders dat wij getreuzeld hadden, nu slaan de Belgen terug en morgen is het weer aan Nederland. Niemand gaat hier een fout toegeven, dat is nu al overduidelijk. De topman van ons voedselagentschap kwam met een uitgebreide chronologie die hen moet vrijpleiten van welke fout ook. Tegelijkertijd moest hij ook wel een nummer van een lot mogelijk besmette eieren in zijn persbericht rechtzetten. Ergens een cijfertje vergeten. Kan natuurlijk altijd, maar niet als iedereen naar je zit te kijken.
Ook al worden we niet ziek van deze al dan niet lichtjes besmette eieren, niemand weet hoe lang we die fipronil al aan het eten zijn. Dit valt ook niet meer te checken. Die eieren zijn toch al lang op.
Een crisis is altijd slecht voor de mensen, maar soms wel goed voor een politicus. Je goed in de markt zetten, is belangrijk voor een nieuwkomer