Makwala in zijn eentje naar halve finale
een andere vraag. Uitzonderlijk is het niet, een jonge atleet en een trainer die grootvader of -moeder kan zijn – kijk naar Nafi Thiam (22) en Roger Lespagnard (70) –, maar gebruikelijk kan je het ook niet noemen. Maar onvermijdelijk gaapt een generatiekloof. “Weet je waar ze aan moest wennen?”, vraagt Van Niekerk. “Ik plaag haar soms en in het begin had ze dat niet graag. Ze had voor mij nooit een atleet die grapjes met haar uithaalde.” En wat wil dat dan zeggen, een grapje uithalen? “Ik hoef je niet te vertellen dat onze muzieksmaak mijlenver uit elkaar ligt. (lacht) Als ik op training aankom en ik zet mijn muziek keihard, krijg ik een boze blik van haar. Ik mag er wel niet te ver in gaan met haar te plagen. Ze wil dat we altijd respect tonen.” En Botha zet meteen de puntjes op de i: “Vanaf het ogenblik dat de training begint, is het uit met de pret.” Dat Botha coach is, is toeval. Op haar 55ste vond ze niemand die haar dochter wilde trainen. De gewezen verspringster en sprintster leerde zichzelf de kneepjes van het vak. Sinds Van Niekerk in 2012 aansloot bij de trainingsgroep van Botha, daalden zijn chrono’s spectaculair. In Londen werd hij al wereldkampioen op de 400 meter en vandaag gaat hij
Ans BOTHA 75-jarige coach van
Wayde van Niekerk voor goud op de 200 meter. Haar beste zet is hem als jonge kerel van de 200 meter naar die 400 meter te halen, om blessures te vermijden. “Toen Wayde bij mij aankwam, was hij nog een jongetje. Hij is inmiddels een flinke vent – fysiek en mentaal –, maar ik blijf er constant over waken dat hij zijn Helemaal alleen, in de striemende regen, in een vol stadion werkte Isaac Makwala uit Botswana gisteravond de 200 meter af. Hij liep 20.20 – als hij 20.53 liep, mocht hij naar de halve finales – en deed na de meet vijf push-ups. Als f*ck you aan de internationale atletiekfederatie kan dat tellen.Dinsdagavond werd hij voor de 400m-finale door officials staande gehouden. Hij zou, zoals een flink deel van het atletengild onder lichaam niet overbelast. Ik heb altijd schrik dat ik mijn kinderen kapot maak.”
Bolts opvolger
En hoe het, met permissie, haar vergaat? Een flink deel van het jaar, voor het Europese meetingseizoen, resideren ze in Italië, reizen ze samen van meeting naar meeting, van internationaal kampioenschap naar kampioenschap. “Ik mag me gelukkig prijzen dat ik geen kwaaltjes heb”, zegt ze. “Die kids houden mij ook jong.” wie ook Kevin Borlée, getroffen zijn door het norovirus. De richtlijn luidt dan 48 uur in quarantaine. Gistermiddag verklaarde de IAAF hem fit, maar toen waren de reeksen van de 200m, waar hij ook aan zou deelnemen, al afgelopen. “Ik snap nog altijd niet waarom de IAAF mij niet die 400m liet lopen”, reageerde Makwala. “Dáár train ik voor, niet voor de 200m, die doe ik erbij.”
Ik mag blij zijn dat ik geen kwaaltjes heb.
Die kids houden mij jong
Wat vindt ze ervan dat haar jongen door Usain Bolt zelf als zijn opvolger wordt aangeduid? “Hij moet geen nieuwe Bolt worden. Ze zijn twee verschillende mensen met verschillende persoonlijkheden. Ik zou willen dat Wayde een icoon en held wordt, maar op zijn manier.”
In tegenstelling tot Bolt, die op dit WK afscheid neemt, denkt Botha er niet aan om stilaan de handdoek te gooien. “Wat moet ik anders doen? Met mijn vingers draaien?”