Geert Hoste laat zelfs de eiercrisis schieten
De eiercrisis, prins Laurent, de regering op Tomorrowland, gefoefel met Samusocial: het is gesneden koek voor een conferencier, maar niet voor Geert Hoste (57). De cabaretier geeft ook dit jaar geen eindejaarsconference. “Ik kijk nog een tijdje de kat uit de boom”, zegt hij. Wellicht maakt Hoste wel een voorstelling in 2018, rond de verkiezingen. Geert Hoste blijft ook dit jaar langs de zijlijn staan. Een jaar geleden verraste hij met de aankondiging dat hij geen eindejaarsconference aan het schrijven was, voor het eerst in 25 jaar. Hoste had een beetje ademruimte nodig. Die ruimte heeft hij nu en het smaakt naar meer. Opnieuw geen conference dus, ook al is er aan inspiratie geen gebrek. “Ik heb gewoon nog wat rust nodig in mijn hoofd. Pas het voorbije jaar besefte ik hoe hard ik gewerkt heb. Ieder jaar een conference, radio, televisie, boeken, ik heb echt heel hard in mijn eigen wereld gezeten. Grappen schrijven is nooit een probleem geweest, ik geef toe dat dit een jaar is om de vingers bij af te likken, als je geen eieren mag eten. Maar het werd gewoon te zwaar.”
Of Geert Hoste misschien een midlifecrisis heeft? Hij lacht. “Die zou dan al lang voorbij moeten zijn. Wat is dat, zo’n crisis? Dat je haar grijs wordt en uitvalt? Dat heb ik op mijn zestiende al gehad. Ik geniet gewoon van mijn leven, ook al omdat niet alle ogen op mij gericht zijn.”
“Wat ik met mijn vrije tijd gedaan heb? Geleefd, eigenlijk. Met mensen gesproken, zonder in een humorkramp te schieten. Gelezen en gekeken, zonder bij elke zin en bij elk beeld aan een grap te denken. Gereisd, ook voor Amnesty International en het Rode Kruis. Ik blijf nog bezig, hoor. Ik zit elke vrijdagochtend op Radio 2, er komt weer een lachkalender uit, ik schrijf mijn columns. Televisie probeer ik voor me uit te schuiven, al zijn er voorstellen genoeg.”
Een midlifecrisis? Mijn haar viel op mijn zestiende al uit, hoor
Verkiezingen
De cabaretier is wel formeel: het is niet zo dat hij definitief met zijn conferences stopt. “Ik treed te graag op, ik laat mensen te graag lachen. Volgend jaar zijn er weer verkiezingen, daar zou ik wel eens een voorstelling rond durven maken. Daar wil ik mijn messen wel eens voor slijpen, politiek is nu eenmaal mijn vaarwater. Een eindejaarsconference? Op lange termijn, misschien. Als ik weer wat kilometers op de teller heb.”