De Trump-test
De wereld is er weer niet veiliger op geworden de voorbije dagen. Met zijn dreiging om raketten af te schieten in de richting van het eiland Guam waar de Verenigde Staten over een reusachtige marinebasis beschikken (en die op zo’n 40 km vóór het eiland in zee te laten vallen), heeft de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un er weer een lap op gegeven in zijn voorlopig verbale oorlog met de VS. Het lijkt er trouwens op dat het Noord-Koreaanse regime in Donald Trump eindelijk een tegenstander heeft gevonden die dezelfde taal spreekt. Toen de president vanop zijn vakantieadres Noord-Korea bedreigde met “vuur en furie zoals de wereld nog nooit heeft gezien”, was dat gewoon het antwoord op het NoordKoreaanse dreigement dat “het vasteland van de VS zal wegzinken in een onvoorstelbare vuurzee op de dag dat het waagt te raken aan ons land”.
Die twee verstaan elkaar. Maar dat neemt niet weg dat deze zoveelste crisis rond schurkenstaat Noord-Korea de gevaarlijkste ooit is. Al drie generaties lang blaast de leider van het naar internationale maatstaven onbenullige Noord-Korea zich op als een kikker en roept: “Hou met tegen of ik bega ongelukken!”
Tot nu toe zijn die ongelukken nog nooit gebeurd, en bekoelde alles telkens weer zonder veel blazen. Iedereen die de situatie volgt is het er immers over eens dat Noord-Korea geen oorlog wil, maar alleen op een nogal bizarre manier respect wil afdwingen.
Maar deze keer is het anders om twee redenen. Ten eerste blijkt Noord-Korea verder gevorderd met zijn kernwapenprogramma dan de wereld dacht, en lijkt het er nu echt op dat het de VS kan bereiken met een kernraket. Ten tweede zit er in het Witte Huis de meest onberekenbare president ooit.
Hoewel Donald Trump in Syrië heeft laten zien dat hij wel degelijk beheerst kan optreden, blijft toch iedereen zich angstig afvragen of hij zijn koelbloedigheid kan bewaren bij het niet ophoudende getreiter vanuit Pyongyang. Ook de Amerikanen zijn daar niet gerust in, zo blijkt uit een peiling. 61 procent van Trumps landgenoten twijfelt of de president de capaciteiten heeft om een nucleaire crisis rond Noord-Korea onder controle te houden.
De dreiging van Noord-Korea om de Amerikaanse basis van Guam te beschieten met de boodschap dat de raketten niets zullen raken, is dan ook te interpreteren als een rechtstreekse test van de zenuwen van Trump. Zal hij in staat zijn een daad van agressie zonder concreet gevolg van het kleine Noord-Korea te beantwoorden met de beheersing die van een Amerikaans president verwacht mag worden? De wereld is er niet gerust in.
Zal Trump in staat zijn een daad van agressie zonder concreet gevolg van het kleine NoordKorea te beantwoorden met de beheersing die van een Amerikaans president verwacht mag worden?
Dirk helemaal niet in. “Hoe gek moet je in dit land zijn voordat je wordt geïnterneerd? Ik wist niets af van dat proces, maar zelfs voor mij als leek is het duidelijk dat een man die beeldjes onthoofdt hulp nodig heeft. Zo iemand schiet niets op met een straf, wel met een internering.” Boos is Dirk niet op Bartosz. “Wat hij heeft gedaan, is een uiting van pure waanzin. Ik vraag mij alleen af of de procureur die hem niet wilde interneren nog rustig slaapt?”
De familie in Polen reageerde gisteren erg geschokt. Dirk: “Ze kunnen het niet geloven. Bartosz’ broer en zus vielen compleet uit de lucht toen ik over de psychische problemen van hun broer begon.” Zodra het lichaam van Ludmila door het parket wordt vrijgegeven, zal ze naar Polen worden overgebracht en in thuisstad Kedzierzyn-Kozle worden begraven. Het Limburgse parket meldde donderdag dat het een college van deskundigen zal aanstellen om de psychische toestand van de verdachte te onderzoeken.
Drama had volgens partner van Ludmila vermeden kunnen worden