Viertal meisjes zwaait zorginstelling Laekerveld uit na een week op kamp
Het is geen gewone week geweest voor de bewoners van zorginstelling Laekerveld in Houthalen-Helchteren. Vier jongedames kwamen er deze week ‘op kamp’ en organiseerden activiteiten voor de bewoners met een niet-aangeboren hersenletsel. “Een groot verschil met doorsnee week, want dan is er eigenlijk veel minder tijd voor een animatieprogramma. Laat staan voor een feestje”, klinkt het. “Verdorie toch, we gaan die meisjes volgende week serieus missen”, zucht bewoner Musti Sevim vanuit zijn rolstoel. “Zoveel activiteiten hebben we hier nog nooit gehad.” Verantwoordelijke Hilde Vanoppen van Laekerveld kan alleen maar bevestigen. “We hebben uiteraard veel gemotiveerde mensen die hier hard werken. Maar we hebben de handen vol met de verzorging van de bewoners. Wandelen en een beetje animatie kunnen wel, maar doorgaans ligt de focus op zorg en samenleven. In andere Vlaamse provincies zijn die Joka-kampen daarom al erg bekend. Jongeren kunnen dan een weekje komen ‘kamperen’ in een zorginstelling en voor animatie zorgen. Dat zorgt voor een wervelwind aan animatie en lol die hier anders niet mogelijk is. Het is geen doorsnee vakantiekamp, maar vaak is het wel een heel bijzondere ervaring voor zowel de bewoners als de jongeren. We hopen hier nog vaker zo een groepje op bezoek te krijgen.”
Goede leerschool
Ilse Paesmans (20) uit Alken kan ervan meespreken. “Ik ben al vaak meegeweest, maar nu was het de eerste keer in Laekerveld in Houthalen-Helchteren. Een luie strandvakantie is misschien leuk, maar dit eigenlijk ook hoor. Het is hard werken, al amuseren we ons toch gewoon samen tussen de bewoners. Ik volg zelf ergotherapie, en dat is dit kamp trouwens een goede leerschool.”
Ook Dagmar Vandevoort (20) uit Hasselt heeft geen spijt van haar kamp. “We hebben een ongelooflijke week achter de rug. We slapen hier op een luchtmatras in de instelling, dus het echte kampgevoel ontbreekt niet. Tussendoor bedachten we activiteiten, zoals dieren gaan knuffelen, knutselen, feestvlaggetjes maken of gewoon op uitstap gaan en een ijsje gaan eten. Je moet eens kijken hoe dankbaar de bewoners zijn voor ons werk. Tja, dan geniet je toch gewoon gezellig mee? Ik zie het niet als een werkkamp, want we trappen evengoed lol. Ik ga die gasten straks ook missen, hoor.” Gisteravond werd afscheid genomen met een feestje.