ZEGE VAN DE BEVRIJDING
EDWARD THEUNS wint 391 dagen na zware val in de Tour
Edward THEUNS “Als je tweede wordt, kan je winnen ook”. Edward Theuns (Trek-Segafredo) zei het in Ardooie en bewees het meteen in Lanaken. Zijn eerste zege in de World Tour, maar vooral zijn eerste zege nadat hij vorig jaar in de Tour een ruggenwervel brak. “Ik heb mentaal heel zware periodes gekend.” Trek-Segafredo ploegleider Dirk Demol voor de start: “We gaan van Edward Theuns geen Kittel of Cavendish maken, maar hij zal in zijn leven nog sprints winnen.” Drieënhalf uur later was het al zover: op tweehonderd meter van de streep kwam Theuns uit het wiel van loods Jasper Stuyven. Hij maakte nog even gebruik van de slipstream van Yves Lampaert, die pas op 120 meter werd gegrepen. “Yves is een goede maat”, aldus Theuns. “Ik had het hem gegund. Maar ik ben toch nog net iets blijer dat ik zelf kon winnen.”
Twee operaties
Niemand die Theuns dat kwalijk zal nemen. De renner van TrekSegafredo komt van heel ver terug: op 15 juli vorig jaar brak hij ruggenwervel T12 bij een zware val in de Tour. “Mentaal en emotioneel heb ik zware periodes gehad”, getuigde Theuns. “Ik moet heel veel mensen bedanken: mijn vriendin Lien, mijn ouders, mijn broer, mijn halfbroer, halfzus, mijn vrienden, mijn kinesist Frank Wezenbeek, de chirurg die zich vorig jaar op zondag vrij maakte om mij meteen te opereren... Vooral de eerste maanden waren loodzwaar: twee maanden heb ik beneden geslapen in een ziekenhuisbed. Van de Tour naar een toestand waarin ik totaal afhankelijk was van anderen.” Dit seizoen kon Theuns meteen in de Tour Down Under hervatten, maar de bouten en schroeven waarmee in totaal drie wervels werden gefixeerd, bleven voor problemen zorgen. Theuns finishte knap achtste in Roubaix, maar het gevoel was niet goed. Eind april besliste hij om met een nieuwe operatie de bouten en schroeven te laten verwijderen: “Dat was een risico. Meestal laten ze die zitten, maar ik wilde zo snel mogelijk terug naar een volledig herstel. Vanuit mijn achtergrond als kinesist (Theuns heeft een bachelordiploma, nvdr.) voelde dat juist aan. Tegelijk had ik ook wat schrik: wat gaat?”
als het nog slechter
Grootste zege
Aanvankelijk leek dat ook zo: in de Ronde van België viel Theuns opnieuw zwaar. In de Dauphiné haalde hij niet eens de tijdslimiet. “Ergens was dat een dieptepunt. Maar het was ook logisch. Om koersen te winnen na zo’n ingreep heb je eigenlijk een herstelperiode van zes maanden nodig.” Dat het nu al lukt, minder dan vier maanden later, is weinig meer dan een bevrijding: “Doorheen mijn revalidatie heeft Dirk Demol altijd gezegd dat ik er sterker zou uitkomen. Ik knikte altijd van ja, maar eigenlijk geloofde ik dat niet. Ik dacht dat ik nooit meer hetzelfde niveau zou halen. En nu boek ik de grootste zege in mijn carrière.”