“De tijdelijkheid houdt me niet bezig”
Jeroen Olyslaegers praat met voorbijgangers over tijd in Tongeren
In het kader van het Tongerse cultuurfestival Moment praat succesauteur Jeroen Olyslaegers tot 20 augustus elke dag met voorbijgangers over tijd. Hij ontvangt hen in een leegstaand handelspand in de Maastrichterstraat, waar hij ook dagelijks een gesprek voert met bekende namen als Greet Op de Beeck, Peter Adriaenssens en Christophe Vandegoor. Jeroen Olyslaegers loopt al bijna een halve eeuw rond op dit stukje van het universum en schreef een fraai proza- en theateroeuvre bijeen. Toch raakte hij pas dit jaar bekend bij het grote publiek. Zijn recentste roman ‘Wil’ – een verhaal over een Antwerpse hulpagent tijdens WO II – werd bedolven onder de lof en bekroond met de Fintro Literatuurprijs van de vak- en de lezersjury.
“Ik word dit jaar vijftig. Veel mensen vinden dat niet zo leuk omdat ze zich plots realiseren dat ze voorbij de helft zijn, maar ik heb Jeroen OLYSLAEGERS
Auteur het gevoel dat ik de tijd van mijn leven beleef”, zegt hij. “Dankzij mijn literaire doorbraak gaan veel deuren open. De tijdelijkheid van het leven houdt me niet zo bezig. Ik heb veeleer schrik dat ik er niet alles uithaal.”
Wat overtuigde u om in Tongeren tien dagen lang gesprekken te voeren met toevallig passanten?
“In Tongeren is er zoveel levende geschiedenis aanwezig. Bovendien is het een puur project. Een gesprek over tijd maakt van ons allen een filosoof. Waar sta ik in het leven? Wat is de zin van datgene waarmee we onze tijd opvullen? Waarom hebben we zo weinig tijd? Met dat soort vragen kom je bij de essentie van je bestaan. Ik heb het gevoel dat ik uit die gesprekken veel ga leren en dat ze zelfs kunnen doordesemen in mijn volgende boek.”
“Dat volgende boek wordt een historische roman, die wellicht in het najaar van 2019 verschijnt. De werktitel is ‘Wildevrouw’. Ja, weer een titel die met een W begint. (lacht) Het verhaal speelt zich af tussen 1564 en 1567, het jaar waarin de hertog van Alva in de Nederlanden arriveert en de vrijheid van de inwoners eindigt. Het wordt een soort companion piece van ‘Wil’. Net als in mijn vorige roman spreekt de protagonist de lezer toe.”
‘Wil’ wordt een pageturner genoemd. Barbara Wyckmans, coördinator van Moment, vindt het een paradox: de auteur werkt jaren aan een boek, de lezer consumeert het in een dag.
“Ja, maar veel boeken hebben een nawerking. In mijn hoofd is er een plekje waar heel wat verhalen nazinderen, zoals ‘Arthur - Koning voor eens en altijd’ van Terence White. Het is een cyclus van vier boeken over de legendarische Britse koning en gaat over de limieten van macht. In mijn jongenstijd maakten die romans een diepe indruk op me. Soms kom je via de letterkunde zo nauw in contact met het verleden, dat je de eeuwen vergeet.”
Ik ga veel leren uit die gesprekken met passanten. Misschien desemen ze wel door in mijn volgende boek
De levensduur van boeken is veel korter dan enkele decennia geleden. Ligt u daarvan wakker?
“Toch wel, omdat we het in dit land moeilijk hebben met ons verleden. Onder meer op het vlak van literatuur en theater hebben we weinig tradities. In Groot-Brittannië, bijvoorbeeld, heeft men veel meer oog voor nationaal erfgoed. Bij ons is het in de letteren een komen en gaan. Wie praat er nog over Ward Ruyslinck, Hugo Raes, Hugo Claus en zovele anderen? Jammer, heel jammer.”