Mister Perfect
Roger Federer, de beste én rijkste tennisser aller tijden
Met rackets gooien, schelden, vloeken, van training gestuurd worden... Dat onhandelbare gedrag zou de jonge Roger Federer een mooie carrière in de weg staan, vreesden velen. Fout gedacht. Zo’n 20 jaar later is Federer (36) met 19 grand slamtitels en 636 miljoen euro op zijn bankrekening de beste en rijkste tennisser aller tijden. Meer nog: de
van toen is nu
bad boy
Eind jaren 60 zegt Robert Federer zijn job als laborant op om te gaan reizen. De Zwitser komt in Zuid-Afrika terecht, waar hij de zes jaar jongere Lynette Durand leert kennen. Het is liefde op het eerste gezicht. De Zuid-Afrikaanse volgt Robert al snel naar Zwitserland, ze stappen in het huwelijksbootje en krijgen twee kinderen: Diana (in 1979) en Roger (1981).
Garagedeur
Mister Perfect.
De Federers - eeen doodgewoon gezin in de middenklasse - groeien op in Münchenstein, een dorpje in de buurt van Basel. De tennis- en voetbalclub liggen op wandelafstand van het ouderlijk huis. Ideaal voor de actieve Roger. Zijn jonge leven staat helemaal in het teken van de sport: basketbal, badminton, voetbal, tennis...
Roger is vier jaar wanneer hij zijn eerste balletje slaat op de Ciba Tennis Club, een privébaan van het chemisch bedrijf, waar zijn ouders werken. De kleine Federer, die opkijkt naar Boris Becker, is vanaf dan vaak op de tennisbaan te vinden. Of thuis aan de garagedeur. Miljoenen keren kaatst hij het balletje tegen die deur. “Bang, bang, bang! Soms de hele dag lang. M’n moeder werd er gek van”, weet Federer nog. Zijn ouders hebben snel in de mot dat Roger erg handig is met een tennisracket en sluiten hem aan bij de Old Boys Club in Basel. Twee weken na zijn tiende verjaardag speelt Federer zijn eerste officiële wedstrijd in Pratteln. Omdat er te weinig spelers in zijn leeftijdsgroep zijn, moet hij bij de twaalfjarigen aantreden. Hij krijgt twee keer 6-0 rond de oren van Reto Schmidli, die bijna drie jaar ouder is. Toch is het snel duidelijk dat Federer een enorm talent is. Eentje dat wel een grondige hekel aan verliezen heeft. Jeugdtrainer Madeleine Barlocher: “Na een verloren match verstopte Roger zich ooit onder de scheidsrechtersstoel. Het duurde tien minuten vooraleer hij stopte met wenen.”
Ook in het voetbal blinkt Federer uit. Als spits van Concordia Basel vindt hij vlot de weg naar het doel. Op zijn twaalfde kiest hij toch voor tennis. “Omdat ik het leuker vind. Vooral omdat ik alles zelf in de hand heb”, verduidelijkt hij.
Ettertje
Wie de Federer van nu kent - een toonbeeld van rust en zelfbeheersing - zal misschien verrast zijn, maar de Zwitser kan als tiener heel moeilijk zijn emoties onder controle houden. Roger kan een echt ettertje zijn: hij smijt met zijn racket, schreeuwt op de baan en vloekt er lustig op los. Tot grote ergernis van zijn ouders die hem vanop het balkon van de Old Boys Club meer dan eens toeroepen om rustig te blijven. Ga er eentje drinken, laat me alleen, snauwt Roger hen toe. “Ik gedroeg me toen vaak als een idioot”, bekent Federer, die meer dan eens van training wordt gestuurd.
Op het Nationaal Tenniscentrum in Ecublens mept hij uit colère zelfs een gat in het gloednieuwe zeil. Als straf moet hij om zeven uur ‘s morgens alle banen vegen. “Die fase hoorde bij het proces richting volwassenheid”, zegt mama Lynette. “Roger heeft toen veel geleerd: dat het niet altijd gaat zoals hij het wil, dat je er met talent alleen niet geraakt.”
Twee koeien
Onder de vleugels van de Australische coach Peter Carter leert Federer zijn emoties onder controle krijgen. Meteen schiet hij als een komeet naar de top. In 1998 wint hij het juniorestornooi op Wimbledon in het enkel- en dubbelspel (met Olivier Rochus) en is hij nummer één van de wereld bij de juniores. Van bad boy is geen sprake meer, a new star is born. Het vervolg is gekend. Federer groeit daarna uit tot de beste tennisser aller tijden: 19 grand slamtitels, zes Masters, één Davis Cup, twee Olympische medailles (goud in dubbel, zilver in enkel) en 302 weken op nummer één. Cijfers om van te duizelen. En het einde is nog niet in zicht...
Aan bekers dus geen gebrek ten huize Federer. Zijn meest opvallende trofee krijgt Federer in 2003. Na zijn eerste Wimbledontitel doet de Swiss Open hem een koe cadeau: Juliette. Tien jaar later krijgt hij er nog eentje: Desiree.
Twee tweelingen
Tennis brengt Federer niet alleen gigantische sportieve successen. Ook op privé-vlak vindt hij er zijn geluk. Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney leert hij Mirka Vavrinec, die er ook de Zwitserse kleuren verdedigt, kennen. Negen jaar later stappen ze in het huwelijkbootje. Ze trouwen in de Wenkenhof Villa in Riehen, in het bijzijn van een kleine groep van vrienden en familie. Zonder al te veel glitter en glamour. Typisch Federer. Voor smeuïge verhalen, schandalen of buitensporig gedrag moet je niet bij hem zijn. De Zwitser is de ideale schoonzoon. Op dat vlak is hij compleet het tegenovergestelde van zijn goede vriend Tiger Woods, een vaste klant in de roddelbladen. Intussen hebben Roger en Mirka al vier kinderen. Twee tweelingen: twee meisjes, Myla Rose en Charlene Riva (8 jaar) en twee jongens, Leo en Lenny (3 jaar). Opmerkelijk: Rogers zus Diana heeft ook een tweeling.
57 miljoen per jaar
Tennis is een van de meest gemediatiseerde sporten. En dus liggen er steeds royale cheques klaar voor de winnaars. Zo zag Federer zijn bankrekening na zijn Wimbledontitel dit jaar met 2,44 miljoen gespekt worden. In totaal zit hij nu al aan 91 miljoen euro prijzengeld. Maar de grootste bron van inkomsten zijn de commerciele deals: 545 miljoen tot nog toe. Naast de baan is hij altijd even charmant en vriendelijk. Iemand die ver van de schandalen blijft, een rolmodel. Een ideaal uithangbord voor multinationals. Federer doet geen gekke dingen met al die miljoenen. Hij investeert vooral in vastgoed. Zo heeft hij huizen in Zuid-Afrika, Dubai, de Malediven en in het Zwitsers Valbella en Wollerau. Maar Federer denkt ook aan de medemens. Met zijn Roger Federer Foundation verzamelde hij al 14 miljoen euro voor minderbedeelde kinderen. Mister Perfect.
En als u zich soms afvraagt waar die Reto Schmidli, de man die hem lang geleden die double bagel aansmeerde, uithangt: hij is politie-agent in Basel.