“90.000 euro leegstandsheffing betaald”
NA VOOR
Michel Blondeel (53) heeft een fascinatie voor takelen en transport van auto’s. Liefst in het buitenland. “We rijden ontzettend graag. Als mijn vrouw en ik in de auto zitten, maken we dikwijls ruzie over wie het meeste kilometers mag rijden,” lacht hij.
HEUSDEN-ZOLDER -
Michel Blondeel werkte op de takeldienst van het leger, maar besloot na zijn uren een eigen bedrijf te starten. Daarvoor zocht hij in 2005 een bedrijfspand om materiaal te stockeren en getakelde wagens te parkeren. “Al doen we nu meer repatriëringen in het buitenland want er moet steeds minder worden getakeld.”
“Ik ben op dit pand in Heusden-Zolder aan de Watertorenstraat uitgekomen”, zegt Blondeel. “Oorspronkelijk was dit een manege met stalen platen in plaats van muren. Later is het een magazijn geworden. Het stond al een hele tijd leeg en was een plek geworden voor junkies en vandalen Als de politie hier stopte, vlogen ze alle kanten uit.”
Ik heb het kunnen kopen voor 80.000 euro tijdens een openbare verkoop. Het pand stond op de inventaris, maar omdat ik het gekocht had, kreeg ik twee jaar uitstel van leegstandsheffing. Ik weet nog dat ik toen dacht; tijd genoeg om alles in orde te krijgen. (rolt met de ogen). Dat was een vergissing. De gemeente heeft me van in het begin tegengewerkt. Ze hadden duidelijk liever dat ik het gebouw zou platgooien, maar ik ga toch geen investering doen om iets tegen de grond te gooien? Later heb ik het ruimtelijk uitvoeringsplan gezien en begon het me te dagen. Ze hadden plannen voor een wijk hier verderop en mijn pand lag op de toegangsweg.”
Dak
Kortom die twee jaar gingen snel voorbij. “En het derde jaar stond er een deurwaarder van het Vlaams gewest aan de deur. Ik moest niet alleen 15.000 euro leegstandsheffing betalen voor dat jaar, maar ook met terugwerkende kracht voor de twee eerste jaren.” Uiteindelijk betaalde de takelaar 90.000 euro. “Want ze lieten me ook betalen terwijl we al bezig waren aan een nieuw dak en nieuwe muren en een nieuwe omheining hadden gezet. Ik begrijp gerust dat er een beleid tegen verwaarlozing is, maar het kan toch niet dat ze je dat laten betalen terwijl je al aan het renoveren bent? Ik had dat geld toen broodnodig voor de renovatie.”
Blondeel saneerde ook zonder één cent subsidie. “Ik werkte als militair in Duitsland en ik had geen kaas gegeten van de regelgeving hier. Ik vind het wel straf dat ze me wel vertelden dat ik een heffing moest betalen, maar niet dat ik recht had op subsidie. Nu is het te laat.” Michel gaat wel verder met de renovatie van zijn pand. “We hebben het domein verhard om onkruid tegen te gaan en op de eerste verdieping komen kantoren. Die leegstandsheffing heeft me wel achteruit geslagen. Anders had ik al een extra werkkracht in dienst gehad.”