Zij kapten er ook mee

René Vandereycken

Stopte na het WK 1986, omdat hij na de groepsfase naar huis was gestuurd door Thys, na discussies over de tactiek.

Marc Wilmots

Stopte na het WK 1994, omdat hij van Van Himst moest wijken voor de genaturaliseerde Weber. Keerde in december 1996 wel terug onder Van Moer en speelde nog zes jaar door.

Franky Van der Elst

Stopte in december 1994, nadat de Belgische fans, vooral die van Anderlecht, hem uitfloten tegen Spanje en hij zijn zoon Tim huilend aantrof in de kleedkamer. Keerde in februari 1997 nog anderhalf jaar terug onder Leekens.

Philippe Albert

Stopte in november 1997, omdat Leekens hem had opgeroepen voor de WK-barrages tegen Ierland terwijl die hem eerder niet nodig had voor de laatste kwalificatiematch.

Luc Nilis

Stopte na het WK 1998, nadat hij zich onvoldoende kon tonen in het defensieve spel van Leekens. Keerde terug in april 2000 onder Waseige en ging mee naar het EK.

Enzo Scifo

Stopte na het WK 1998, omdat het opnieuw tot een botsing was gekomen met Leekens, na een match op de bank tegen Nederland en een wissel tegen Zuid-Korea.

Sven Vermant

Stopte in oktober 2004, omdat hij na het WK 2002 twee jaar moest wachten vooraleer Anthuenis hem weer opriep. Hield even later dan maar de eer aan zichzelf.

Emile Mpenza

Stopte in april 2004 onder Anthuenis, nadat hij zich bij de bond moest verantwoorden voor het intrappen van een deur. Keerde vijf maanden later terug, maar stopte opnieuw in juni 2007, om zich te focussen op Man City. Maakte in 2009 weer een comeback onder Frank Vercauteren.

Stijn Stijnen

Stopte in oktober 2009, omdat hij de mentaliteit bij de bond beu was en omdat kersvers bondscoach Advocaat in Extra Time had gezegd dat hij “niet per se de nummer één in België” is.

Jelle Van Damme

Stopte in september 2011 onder Leekens, omdat hij vond dat het beter was om jongere spelers op de tribune te zetten. Liet later weten dat hij niet definitief was afgehaakt en keerde in februari 2013 nog terug onder Wilmots.