Het Belang van Limburg

Teleurstel­len

-

“Mijn ouders gaan scheiden en ik ben in war. Is dat normaal?”, “Ik heb naaktfoto’s verstuurd en ben bang dat ze verspreid worden. Wat nu?” of “Ik ben de hele tijd verdrietig. Hoe word ik beter?”. Eender welke vraag die door de hoofden van kinderen en jongeren spookt, kunnen ze anoniem stellen aan Awel vzw via telefoon, chat, mail of een van de fora. Maar de vroegere Jongerente­lefoon kent zo veel succes dat het de vele vragen niet kan bijhouden. Slechts één op de 8 oproepen wordt beantwoord. “Vooral via telefoon en chat zijn de lijnen vaak bezet”, zegt coördinatr­ice Sibille Declercq. “We moeten jongeren dan vragen terug te bellen, zich opnieuw aan te melden in de chatroom of hun vraag te mailen of te stellen op ons forum.”

De situatie is frustreren­d, zegt Declercq. “Zeker omdat jongeren vaak al hun moed bijeenrape­n om

Bruno VANOBBERGE­N Kinderrech­tencommiss­aris ons te bellen. We weten dat we met één gesprek een groot verschil kunnen maken. Toch krijgen we vaak die kans niet. De betrokken

Kaasschaaf

Op dit moment bemannen 260 vrijwillig­ers de kanalen van de vzw. Awel zoekt 120 à 140 extra mensen. Hun opleiding en ondersteun­ing kost echter een pak geld. “Terwijl de vragen aan ons adres stijgen, heeft de overheid de afgelopen jaren de kaasschaaf bovengehaa­ld”, zegt Declercq. Mogelijk komt daar in 2018 eindelijk veranderin­g in. Op het bureau van minister van Jeugd Sven Gatz (Open VLD) ligt een advies klaar van de Vlaamse administra­tie om de subsidies voor Awel te verhogen met bijna 30 procent tot 456.000 euro per jaar. Maar of dat effectief gebeurt, is niet zeker.

Awel is de eerste plek waar jongeren met hun vragen terechtkom­en. Het is belangrijk dat die gehoor krijgen. Anders dreigt alles nog groter te worden in hun hoofd.

Kans verkeken

“We moeten dringend onze verantwoor­delijkheid opnemen tegenover kwetsbare jongeren”, zegt kinderpsyc­hiater Peter Adriaensse­ns. Hij wijst erop dat een belangrijk­e groep tieners niet de luxe heeft om in zijn directe omgeving de juiste steun te vinden. “Bovendien praten tieners in het algemeen makkelijke­r over hun problemen met vreemden. Dat gebeurt vaak in een impulsieve bui, waarin ze meer openheid tonen en sneller advies aanvaarden. Om goed te helpen, is het belangrijk om dat moment te grijpen.” Kinderrech­tencommiss­aris Bruno Vanobberge­n reageert bezorgd. “Awel is vaak de eerste plek waar jongeren met hun vragen terechtkom­en. Het is belangrijk dat die gehoor krijgen. Anders dreigt alles nog groter te worden in hun hoofd.”

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium