“Op mijn 24ste al 6 mensen in dienst”
Docent zijn bij SYNTRA doe je niet in hoofdberoep. “Onze docenten zijn in de regel niet fulltime bezig bij ons,” vertelt opleidingsdirecteur David Van der Meijden, “ze beoefenen dagelijks het beroep dat ze bij ons lesgeven. Voor ons is die vakkennis een meerwaarde. Zij kennen de laatste trends en weten wat hun vak inhoudt. In die zin hebben we dus geen gewone leraarskamer.” SYNTRA Limburg zet ook sterk in op persoonlijke begeleiding. “We houden de praktijkklassen bewust vrij klein, daardoor kunnen onze docenten ook aandacht geven aan de plannen of vragen van elke cursist. En ook na de opleiding blijven onze docenten toegankelijk.” Elk jaar werft SYNTRA nieuwe docenten aan. “De vacatures vind je makkelijk terug op onze website. Nieuwe docenten die wat onzeker zijn om voor een klas te staan, krijgen de kans om in onze eigen SYNTRA Academy zichzelf te versterken tot zelfzekere, boeiende lesgever.“ Doen wat je graag doet. Dat is het motto van de 24-jarige Robin Lathouwers. Hij volgde in zijn leertijd de opleiding garagehouder/-hersteller bij SYNTRA Limburg. Een logische keuze. “Ik heb altijd een hele grote passie gehad voor karten, dat heb ik verschillende jaren gedaan puur als hobby. Ik heb altijd zelf de motoren afgesteld, banden opleggen, het chassis reinigen. En dat smaakte naar meer,” vertelt Robin. De opleiding bestaat uit 20 procent theorie en 80 procent praktijk. “In de voormiddag krijg je algemene vakken en in de namiddag zaten we in de garage. Het is dankzij deze praktijk en een stage op de werkvloer dat ik mezelf verder heb ontplooid,” licht Robin toe. Nog voor hij zijn opleiding afrondt bij SYNTRA start Robin met een eigen bandencentrale. “Ik heb de opleiding een jaar gecombineerd met het uitbaten van de bandencentrale, op die manier kon ik rustig een klantenbestand opbouwen. Maar na een tijdje wilde ik meer. Enkel en alleen banden verwisselen bracht me geen voldoening. En zo ben ik op het idee gekomen om een Auto 5-filiaal zelfstandig uit te baten. We zijn nu bijna 5 maanden open en ik heb intussen al 6 personeelsleden in dienst,” vertelt Robin niet zonder enige trots. “Maar ik krijg het niet in de schoot geworpen. Ik heb véél ambitie: het is elke dag opnieuw hard werken om dat waar te maken. Als ik geen 100 uren per week werk, dan red ik het niet. Na mijn taak in de zaak ben ik vaak ’s avonds nog bezig met het uitwerken van ideeën om de groeikansen van het bedrijf maximaal te benutten. Want stilstaan is acheruitgaan.” Robin is geweldig ondernemend en gelooft ook in leren op de werkvloer. “Zelf heb ik stage gedaan bij een garagehouder, het is zo dat je het vak het snelste onder de knie krijgt. Daarom geloof ik ook in leercontracten, je mag misschien niet meteen de meest ingewikkelde problemen oplossen, een wagen is nu eenmaal geen speelgoed, maar het is wel de beste leerschool. Om je een anekdote te vertellen, mijn stagebegeleider van destijds, werkt nu bij mij in de zaak en is een goede vriend geworden.” Al horen we tussen de lijnen ook dat Robin niet echt graag naar school ging. “Het was niet altijd met volle goesting, maar ik wist waar ik naar toe wilde. En waar een wil is een weg, de weg ernaar toe is misschien niet altijd even gemakkelijk, maar wie wil die kan, sowieso.”