Belgische link met kernbom Noord-Korea
Vader van Pakistaanse kernbom en leverancier Noord-Korea studeerde in België
Er hangt een Belgisch reukje aan de Noord-Koreaanse atoombommen. De lijn tussen ons land en het communistische paradijs op het Koreaanse schiereiland loopt via Pakistan. De vader van de Pakistaanse atoombom, Abdul Qadeer Khan, studeerde aan de KU Leuven en werkte nadien bij Urenco, de Nederlandse verwerkingsfabriek voor uranium. AQ Khan, die voor veel Pakistanen een nationale held is, zou nu onder zeer soepel huisarrest in eigen land leven. Het is een publiek geheim dat Khan de kennis van de technologie die hij in de Lage Landen opdeed, verpatste aan het Noord-Koreaanse regime. Dat is ook de overtuiging van voormalig Groen-parlementslid Luc Barbé (55) die als energie-expert de nucleaire ambities van Noord-Korea volgt.
“AQ Khan studeerde metallurgie aan de KU Leuven, bij de inmiddels overleden professor Martin Brabers (metallurgie is essentieel voor de productie van centrifuges om uranium te verrijken tot dit bruikbaar is voor kernbommen nvdr.). Khan had die studies gelijk waar kunnen doen, dus ben ik nogal mild in mijn oordeel over mogelijke betrokkenheid van de KU Leuven bij de nucleaire proliferatie. Op dat vlak is de verantwoordelijkheid van Nederland veel groter. Na zijn studies in Leuven ging Khan aan de slag bij de uraniumverwerkingsfabriek Urenco in het Nederlandse Almelo. Khan slaagde erin op grote schaal geheime technische tekeningen te kopiëren of naar buiten te smokkelen. De Nederlanders zijn daar ongelooflijk slordig in geweest. Als er iemand boter op het hoofd heeft, dan zijn het wel onze noorderburen”, aldus Barbé.
Khan studeerde dan wel in België, maar de verantwoordelijkheid van Nederland is veel groter. Khan kon er op grote schaal geheime technische tekeningen kopiëren
Naïef
Barbé heeft wel vragen bij de rol van de Leuvense professor Brabers die tot 1995 regelmatig contact onderhield met AQ Khan. In mei 2002 getuigde Brabers daarover in deze krant: “Khan maakte er geen geheim van dat hij de Pakistaanse kernwapens heeft ontwikkeld en dat hij met zijn team de raketten heeft getest. Het is een sprookje dat Khan de technologie uit België en Nederland heeft gesmokkeld. (…) Ik ben ervan overtuigd dat Khan op basis van algemeen toegankelijke literatuur zelf die kennis heeft opgebouwd.” Barbé begrijpt niet hoe Brabers zijn oud-student zo de hand boven het hoofd kon houden: “Brabers had honderden studenten. Waarom besteedde hij zoveel tijd aan een Pakistaanse ex-student van wie iedereen wist dat hij verkeerde dingen deed? Bovendien vergoelijkte Brabers Khan nog na de Pakistaanse kernproeven. Was hij de naïefste prof van West-Europa? Helaas kunnen we het hem niet meer vragen.”
“In de jaren zeventig heeft Belgonucleaire, de opwerkingsfabriek voor nucleaire brandstof in Dessel, plutoniumtechnologie aan Pakistan geleverd. Dat was fout, zeker nu we weten dat Pakistan de technologie verder probeerde te verpatsen – niet alleen aan Noord-Korea, maar ook aan Iran en Libië”, vertelt Barbé.
Opwerking
Overigens hebben de Noord-Koreanen ook rechtstreeks inspiratie geput uit Belgische nucleaire technologie. De opwerkingsfabriek voor plutonium in het Yongbyon Nuclear Complex op 90 km van de Noord-Koreaanse hoofdstad Pyongjang is een exacte kopie van de inmiddels gesloten opwerkingsfabriek
Waanzin
Luc BARBÉ Energie-expert Eurochemic in Dessel. In een opwerkingsfabriek ondergaat gebruikte kernbrandstof een behandeling om er nieuwe brandstof van te maken. Die nieuwe brandstof kan ook dienen voor kernbommen. De Noord-Koreanen moesten niet eens naar Dessel afzakken om ideeën op te doen, want eind jaren zestig, begin jaren zeventig was de informatie over opwerking gewoonweg openbaar. Pyongjang koesterde toen al nucleaire ambities. In 1965 bouwde het regime de eerste kernreactor in Yongbyon. We zitten nu opgescheept met een Noord-Korea dat over kernwapens beschikt en ook over raketten om die tuigen op verre afstand af te vuren. Wat is de grootste vrees van Luc Barbé?
“Ik denk niet dat Kim Jong-un zo dom zal zijn om zelf een aanval uit te voeren, want dat zou meteen het einde van zijn regime betekenen, zelfs al vallen er in Zuid-Korea en Japan honderdduizenden doden. Hij zal zo’n confrontatie verliezen. Er zit een zekere rationaliteit achter het optreden van Kim. Hij wil niet eindigen als de Libische leider Kadhafi of als de Iraakse dictator Saddam Hoessein die ook naar kernwapens streefden, maar die uitgeschakeld werden voor het zover was. Kernwapens zijn de ultieme verzekering voor het Noord-Koreaanse regime”, weet het voormalig parlementslid. “Het grote risico is dat door een onvoorzichtigheid of een verkeerd geïnterpreteerd militair manoeuvre de vlam in de pan slaat. Dat zou de totale waanzin betekenen”, waarschuwt Barbé nog.