“Blij dat ik deze kans krijg”

Dieter Vanbrabant (35) keert terug na drie jaar blessureleed

Zaterdag staat in sporthal Mariaburcht in Stevoort een stadsderby op het programma. De thuisploeg ontvangt er Hasselt B. Bij Stevoort zagen we vorige week de terugkeer van Dieter Vanbrabant. Hij speelde zijn eerste competitiewedstrijd na drie jaar problemen met beide achillespezen. “Mijn sprongkracht van vroeger zal nooit meer terugkomen”, aldus de Alkenaar. “Mijn laatste officiële wedstrijd was de bekerfinale in mei 2014”, herinnert Vanbrabant zich. “Toen ondervond ik al een tijdje hinder aan mijn achillespezen. Na dat seizoen heb ik me laten opereren, maar twee keer mislukte die operatie. Telkens heb ik een half jaar moeten revalideren. Ik probeerde wel eens mee te trainen, maar dat lukte niet. Het enige wat ik mocht doen was fietsen, maar dat doe ik niet graag. Pas de afgelopen drie maanden kon ik mijn conditie opnieuw opbouwen door te lopen. Toch voelde ik een groot verschil toen ik in augustus opnieuw volop begon mee te trainen. Ik kreeg spierpijn, omdat ik die bewegingen niet meer gewoon was. Ik denk dat ik nu aan zestig procent van mijn kunnen zit. Honderd procent zal nooit meer lukken”, vreest Vanbrabant. “De sprongkracht die ik vroeger had, zal nooit volledig terugkomen. Ik heb wel spierversterkende oefeningen gedaan voor dit seizoen, maar nu ben ik ermee gestopt om overbelasting te voorkomen. Ik ben blij dat ik in Stevoort de kans krijg om op dit niveau te herbeginnen. Als ik op lager niveau opnieuw was begonnen, moest ik ook lopen en springen. Dan geef ik de voorkeur aan tweede landelijke. Met deze ploeg moeten we de top vijf kunnen halen.”

Nieuwe gezichten

Afgelopen weekend was Vanbrabant in Tessenderlo al meteen goed voor acht punten. “Ik probeer te doen wat ik kan”, aldus de Alkenaar. “Ik verwacht geen basisplaats, maar als achtste man wil ik mijn steentje bijdragen. Open shots kan ik nemen, maar een shot forceren zit er nog niet in. De snelheid is er nog niet en in defence moet ik nog zoeken.”

In 2014 noemde Vanbrant zich al het oudje van de ploeg. Nu zijn we 3,5 jaar verder. “Dat valt toch goed mee. Zo oud voel ik mij nog niet”, lacht hij.

Bij Hasselt B, de tegenstander van zaterdag, speelden de meeste spelers toen nog bij de miniemen. “Dat er zo veel nieuwe namen in het Limburgse basketbal rondlopen, heeft mij het meest verrast.”