“De zee is niet vergevingsgezind”
Sam Louwyck in keiharde vissersfilm ‘Cargo’
Het zijn spannende tijden voor Sam Louwyck (51), een van de meest gevraagde Vlaamse acteurs in het buitenland. Deze maand gaan op festivals niet minder dan vier films in première waarin hij een rol had: ‘Les Garçons Sauvages’ en ‘Le Fidèle’ in Venetië, later deze maand ‘Malik’ in Utrecht en gisteravond ‘Cargo’, de nieuwe Vlaamse film die het Film Festival Oostende 2017 opende. ‘Cargo’ is een film van Gilles Coulier, de regisseur van ‘Bevergem’, die voor zijn langspeeldebuut opnieuw een beroep deed op twee acteurs uit die veelbekeken serie. Wim Willaert en Sebastien Dewaele zijn de twee jongere broers van Sam Louwyck in een Oostends vissersgezin waarvan de vader (gespeeld door muzikant Roland van Campenhout, red.) plotseling wegvalt door een ongeval op zijn boot, waardoor hij in een coma belandt. De oudste zoon wordt niet enkel opgescheept met een vaderrol ten opzichte van twee broers met wie hij op z’n zachtst gezegd een stroeve relatie heeft, het kleine vissersbedrijfje zadelt hem ook nog op met een berg schulden, de boot voldoet niet meer aan de normen, geld om te investeren is er niet. “Ik ben zelf van Brugge maar heb natuurlijk wel affiniteit met Oostende”, vertelt Sam Louwyck. “In mijn kindertijd zag ik de visserij als een romantisch beroep, later weet je wel beter, zeker nu we op zee gedraaid hebben in weer en wind en kou. Het is een keihard beroep. Je mag op zo’n schip niks mispeuteren want de zee is weinig vergevingsgezind. ‘Cargo’ is ook een document over de hopeloze strijd die kleine vissers leveren om te overleven ten opzichte van de grotere, kapitaalkrachtige concurrentie die de middelen heeft om te investeren in nieuwe technieken en de traditionele, familiale vissersbedrijfjes langzaam maar zeker van hun broodwinning berooft. Mijn personage moet in de film als trucker aan het werk om te kunnen overleven.”
Het verlies van de vader is een ander belangrijk thema in de film. “Als je zoiets moet spelen, denk je automatisch terug aan het verlies van je eigen vader”, zegt Sam Louwyck. “Die is niet omgekomen op zee, maar in een crash aan het stuur van zijn éénmotorig vliegtuig dat op 18 augustus 1991 in Ursel is neergestort. Het heeft daarna jaren geduurd vooraleer ik zelf een vliegtuig durfde besturen, maar net als bij vissers kruipt het bloed waar het niet gaan kan en ben ik een opleiding gaan volgen. Tijdens het taxiën valt er fysiek al een last van mijn schouders en geniet ik van de vrijheid van het vliegen. Daar boven krijg je toch een ander perspectief op de wereld.”
Miscommunicatie
In ‘Cargo’ daarentegen is er geen plaats voor romantiek. De broers hebben geen hartelijke, broederlijke verhouding, ze hebben wat voor elkaar te verbergen (seksuele geaardheid, cocaïnehandel) en zijn nauwelijks in staat om met elkaar te communiceren. “Die stugheid wordt vaak als typisch WestVlaams beschouwd maar miscommunicatie is veel breder, het is een wereldwijd probleem in de samenleving”, weet Sam Louwyck. “En het heeft zware gevolgen.” ‘Cargo’ werd in Oostende enthousiast onthaald. De film gaat vandaag in Nederlandse première in Vlissingen, waar gisteren eveneens een filmfestival begonnen is, Film by the Sea. Aanstaande woensdag vaart ‘Cargo’ uit in de bioscopen.