“Vlaamse slachthuizen zijn blijven hangen in de tijd”

20 controleurs moeten sector controleren die jaarlijks 300 miljoen dieren slacht

Beesten die geslagen worden, elektrische schokken krijgen en onverdoofd geslacht worden. Voor de tweede keer in een half jaar tijd zijn gruwelijke undercoverbeelden van zware dierenmishandeling opgedoken. Een boze minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) waarschuwt de zeventig Vlaamse slachthuizen dat er nog zwaardere controles komen. “Veel van deze bedrijven zijn blijven hangen in de tijd, toen van dierenwelzijn amper iemand wakker lag.” Maar sluitende controles – waarop ook CD&V aandringt – zijn allesbehalve evident: er zijn amper twintig controleurs, terwijl jaarlijks 300 miljoen dieren worden geslacht.

Waren er al geen strengere controles in slachthuizen aangekondigd?

Ja, minister Weyts kondigde in maart – toen in een slachthuis in Tielt verschillende wantoestanden aan het licht kwamen – al een volledige doorlichting van de sector aan. “Maar daar is nog altijd niets van in huis gekomen”, zegt Vlaams Parlementslid Hermes Sanctorum, die thuis is in de thematiek. Weyts geeft toe dat de onderzoeken nog moeten starten. “Het heeft een tijd geduurd om deze doorlichting te organiseren. Maar volgende week starten de eerste onderzoeken. Tegen eind december moet over ieder slachthuis een rapport klaar zijn.”

Ging de controle niet worden opgevoerd?

CD&V eiste gisteren dat Weyts een “sluitend controlesysteem opzet, zodat zulke dierenmishandelingen niet nóg eens voorvallen”. Weyts: “We hebben het aantal medewerkers van de afdeling Dierenwelzijn onlangs bijna verdubbeld naar zo’n dertig medewerkers, en gaan straks nog meer mensen aanwerven zodat we nog vaker onaangekondigd in slachthuizen kunnen binnenvallen.”

Maar volgens Sanctorum moet er meer gebeuren. “De controles gebeuren nog te weinig, én met de vaststellingen wordt te weinig gedaan.” Zo telt de afdeling Dierenwelzijn in de praktijk maar 20 inzetbare inspecteurs, terwijl er in de 70 Vlaamse slachthuizen jaarlijks 12 miljoen varkens, een half miljoen runderen en 270 miljoen kippen worden geslacht.”

Wilde ook de sector niet af van de misbruiken?

“Ons standpunt is én blijft dat alle slachthuizen dierenwelzijn hoog in het vaandel moeten dragen”, zegt Yannick Hindryckx van sectorfederatie FEBEV. “En bij de meeste Vlaamse slachthuizen is dat intussen ook het geval. Maar toegegeven, blijkbaar is nog niet overal én bij alle werknemers die boodschap voldoende doorgedrongen. Dat moet nu snel veranderen: de publieke opinie tolereert dit – terecht – niet langer.”

Zijn slachthuizen blijven hangen in de tijd?

“Een aantal zeker”, zegt Sanctorum. “Vroeger werd aan dierenwelzijn amper belang gehecht. Vandaag staat dierenwelzijn bij de publieke opinie wel hoog op de agenda, maar veel slachthuizen zijn niet mee geëvolueerd. Bovendien moeten slachthuizen, om winst te maken, in zo’n hoog tempo werken dat er amper tijd is voor dierenwelzijn. Als we als samenleving de misbruiken in onze slachthuizen een halt willen toeroepen, zullen we toch ook eens naar onze gigantische vleesconsumptie moeten kijken.”

Is dit het schandaal te veel voor de Vlaamse slachthuizen?

Weyts heeft het wel gehad met de sector. Zelfs vanuit onze buurlanden komt zware kritiek op wat er bij ons allemaal gebeurt. “Slachthuizen moeten zich nú aanpassen, of ze zullen noodgedwongen verdwijnen”, waarschuwt Weyts de sector, verwijzend ook naar de forse reacties van onder meer Colruyt en Delhaize. Die zetten gisterochtend meteen elke samenwerking met het Izegemse slachthuis stop.