Maas te vies om drinkwater uit te halen

Nog altijd te veel pesticiden en pijnstillers in water

Het rivierwater van de Maas is steeds vaker te vervuild om er drinkwater van te produceren. Dat zegt de vereniging van Rivierwaterbedrijven (RIWA). Er duiken steeds vaker nieuwe stoffen op in de rivier, waarvoor er nog geen normen zijn vastgelegd. Het gaat dan om resten van geneesmiddelen,gewasbeschermingsmiddelen, chemicaliën... “Zorgwekkend, want in België en Nederland is in 2016 liefst 535 miljard liter water uit de Maas gehaald voor de productie van drinkwater”, aldus RIWA. Het goede nieuws is dat de afgelopen decennia de waterkwaliteit van de rivier gevoelig verbeterd is. “De Maas is allang niet meer die stinkende rivier die ze vroeger was”, zegt Maarten Van der Ploeg, directeur RIWA Maas. “Een probleem voor het drinkwater zijn wel nieuwe, opkomende stoffen waar vaak nog geen normen voor bestaan. In 2016 waren er 300 dagen waarop we geen rivierwater konden winnen, doordat er te veel van die stoffen in zaten.”

Pijnstillers

De Maas is zowat over het volledige traject -van Frankrijk, door België tot in Nederland- vervuild. “Vooral in de streek rond Luik, waar er veel industrie is, merken we een slechtere kwaliteit van het water. Toch is het met de kwaliteit nog slechter gesteld in Nederland. Het water stroomt die kant op en komt er samen”, weet Van der Ploeg. Aangetroffen stoffen in de Maas zijn onder meer onkruidverdelger glyfosaat (terug te vinden in Roundup), pesticide desfenylchloridazon, pijnstiller Ibuprofen en medicament metformine.

Antwerpen

De Maas mag dan kilometers door Belgisch Limburg kronkelen, toch komt bij ons geen druppel drinkwater uit de rivier. Wij halen ons drinkwater hoofdzakelijk uit de ondergrond. In Antwerpen stroomt er echter wel Maaswater uit de kraan, dat er via het Albertkanaal arriveert. “Het kanaal vormt wel een buffer waardoor er daar veel minder vervuiling is. Als we onregelmatigheden in Luik merken, kunnen de drinkwaterbedrijven snel ingrijpen. Het duurt immers vier weken vooraleer het water arriveert in Antwerpen”, weet Van der Ploeg.

Strengere vergunning

Om het aantal vervuilende stoffen terug te dringen, pleit RIWA voor strengere lozingsvergunningen. “Er wordt te weinig rekening gehouden met het feit dat de Maas ook in drinkwater voorziet. Ook moet er beter ingegrepen worden als de Maas laag staat. Net dan lopen de concentraties van verontreinigingen op, waardoor de bron voor drinkwater sterk onder druk komt te staan. De meest effectieve en milieuvriendelijke aanpak is om het probleem bij de vervuiler aan te pakken. Strengere vergunningen met aangepaste normen zijn hierbij onmisbaar”, besluit Van der Ploeg.

In 2016 waren er 300 dagen waarop we geen rivierwater konden winnen doordat het te vervuild was

Maarten VAN DER PLOEG Rivierwaterbedrijven Maas