Vruchtbaarheid

De schaakstukken van de goden, zo noemde Herodotos de Simienbergen. Ze zijn Jurassic, dacht ik vorige maand terwijl ik naar de Simien staarde, een vulkanisch landschap van mistige bergen en wildgevormde pieken in het Ethiopische district Gondar. Ooit was dit het thuisland van de Beta Israël, de verloren joodse stam die in de 20ste eeuw massaal naar Israël migreerde.

Vandaag 13 september vieren we iets dat decennia te laat is gekomen voor dit volk, maar misschien op tijd voor de 15 procent van de Ethiopische bevolking die nog ‘oorspronkelijk’ is. In 2007 keurden 144 landen, uitgezonderd kolonistennaties Australië, Canada, Nieuw-Zeeland en de VS, de United Nations Declaration on the Rights of Indigenous Peoples (UNDRIP) goed. Indigenous People of IP’s zijn mensen die leven van en in de natuur. Oorspronkelijk, omdat ze de eersten waren die zich in een regio vestigden. Voor de komst van andere volkeren. Wereldwijd gaat het om maximaal 350 miljoen mensen en hun aantal neemt snel af. Hun wereld krimpt dagelijks. Een wereld, zoals fotograaf Jimmy Nelson zegt in zijn boek ‘Before They Pass Away’, die bevolkt wordt door menselijke puurheid. Een wereld van rechtvaardigheid en eer, strikte regels en rituelen. Een meer transparante wereld met vrije mannen en vrouwen die een spiegel kunnen zijn voor onze wereld, als we tenminste willen kijken. Zonder dat deze volkeren een evenwicht vinden tussen het lokale en het globale, verdwijnen ze en lost hun authenticiteit op die zo belangrijk is voor onze evolutie. Hun gronden worden ingepikt voor ontginning, hun rechten worden massaal geschonden. Dankzij de UNDRIP hebben ze wat verweer en krijgt het lokale ook terug een plaats in onze globaliserende wereld. Beide zijn belangrijk voor onze evolutie, realiseerde ik me hoog in de bergen. Daarom begon ik aan een klein experiment. Ik kocht een vitale stier, grootgetrokken in Ethiopië, maar verrijkt door de wereld en gaf die ter adoptie aan een coöperatie van boeren. Het was het begin van een project dat weerklank vond bij ILRI, een internationale organisatie. De stier is een genetische injectie in het plaatselijke, aan inteelt onderhevige vee. Het dier geeft ook vertrouwen aan de lokale boeren omdat hun eigen identiteit in de kruising wordt erkend. Niets wordt boven hun hoofden beslist. Ze krijgen een dier van bevriende volkeren die de vruchtbaarheid van hun eigen kuddes terug op peil brengt. Zonder het lokale te bewaren, valt uiteindelijk het zwaard van Damocles. Wat wij op het schaakbord van de goden voor deze volkeren kunnen zijn is een navelstreng die na de geboorte wordt doorgeknipt en oplost.

Zonder het lokale te bewaren, valt uiteindelijk het zwaard van Damocles. Wat wij op het schaakbord van de goden voor deze volkeren kunnen zijn is een navelstreng die na de geboorte wordt doorgeknipt en oplost