“Vonken en hels lawaai op sporen”
Weekendrust verstoord door werken aan seinen in Kuringen
Kuringenaar Paul Kenens hoort al enkele maanden om de twee weken ’s nachts in de nacht van zaterdag op zondag geklop op de spoorlijn Hasselt-Genk. “Bovendien rijdt er dan een trein, fel verlicht, heel langzaam en met veel lawaai. Plezant is anders.” Infrabel stelt dat het om werken aan de seininrichting gaat. “Maar daar hadden we de buren op zijn minst van moeten verwittigen”, geeft woordvoerder Frédéric Petit toe. “Onze excuses.” “We weten niet wat het is, maar het houdt ons wakker”, klaagt Paul Kenens. “Ik woon in een woonblok in de buurt van de Crutzenstraat en onze slaapkamer zit op dezelfde hoogte als het viaduct waar de trein over de Crutzenstraat spoort. Ongeveer 50 meter woon ik daar vandaan. Tweewekelijks horen we mokerslagen en zien we vonken wegspringen. Bovendien rijdt een treinstel met een achttal wagons, die telkens vooraan flink verlicht zijn, heel langzaam over de sporen met enorm veel lawaai. En tussen die tweewekelijkse opvoeringen door, zien we overdag ook een groep spoormannen aan de slag, in van die typische gele uniformen. Niemand die weet wat er hier gaande is. Wat ons betreft mag het wel stoppen. We willen ’s nachts slapen.”
Seinen
“En daar hebben we alle begrip voor, zeker omdat de mensen ook niet vooraf op de hoogte gebracht waren”, zegt Infrabel-woordvoerder Frédéric Petit. “Voor de zomer zijn onze ploegen gestart met aanpassingswerken zodat ook deze spoorlijn geïntegreerd kan worden in het grotere en nieuwe seinhuis in Hasselt. Daarvoor moeten op het terrein, dus langs de spoorlijnen, de seinen vervangen worden. En in deze gaat het om de seinmasten die we moeten ontmantelen. Overdag doen we zo veel mogelijk, vandaar onze arbeiders die de mensen dan zien. Maar die seinmasten zitten behoorlijk diep in de grond verankerd in een flinke blok beton. En om die weer uit de grond te halen, werken we ’s nachts omdat ze dan geen impact op het drukke goederenverkeer op deze lijn hebben. Om de hinder verder te beperken doen we dat om de twee weken. En dan wordt er inderdaad geklopt en geslepen, vandaar het lawaai en de vonken. Het goede nieuws is dat alle betonblokken intussen opgeruimd zijn en dat er nu nog alleen kleinere werken overdag dienen te gebeuren. Op het eind zullen we dan, opnieuw ’s nachts omdat er dan nauwelijks verkeer is, proefritten maken om te controleren of de seininrichting correct werkt. In het weekend van 2 en 3 december schuiven we dan ook dit tracé in het nieuwe seinverhaal in en is alles achter de rug. Maar nogmaals onze excuses, dit hadden we duidelijk tegen de buren moeten vertellen en vooraf.”