BAD BOY MET GOUDEN HANDEN
Australiërs hopen dat het genie het haalt van de gek in Nick Kyrgios
Eén ding is zeker: Nick Kyrgios (22), de Australische nummer één, zal vanaf vandaag spektakel brengen. Ofwel door te vloeken of ander fraais dat niet thuishoort op een tennisveld, als een moderne John McEnroe. Ofwel, als hij wel zin heeft, door zijn geniale invallen waarmee de toptwintigspeler tegen absolute wereldtoppers won. Enkele fratsen van het die met orkaankracht Irma door het tennis raast.
enfant terrible
Nick Kyrgios is de revelatie van de voorbije seizoenen en door velen getipt als een mogelijke nummer één. En wat zegt Kyrgios dan? “Ik hou eigenlijk niet van tennis. Mijn ouders pushten mij om te tennissen, maar na al die jaren is het nog steeds niet mijn favoriete sport.” Dat laat hij soms behoorlijk goed merken. Als hij een slechte dag heeft, vloekt hij op alles wat beweegt. Neem nu de voorbije US Open, waar hij als kandidaat-winnaar tegen top driehonderd-speler John Millman, met wie hij nu in het Daviscupteam staat, verloor. Eerst vloekte hij, daarna ontkende hij dat hij vloekte, dan tastte hij naar zijn schouder en uiteindelijk mepte hij zijn racket aan diggelen. Dat was er zo gehavend aan toe, dat hij het verhakkelde ding niet meer in zijn sporttas kreeg. Hij ging weg en kreeg in plaats van applaus boegeroep naar zijn hoofd geslingerd. Waarom hij dan niet stopt als hij toch niet graag tennist, werd hem ooit gevraagd. Waarop Kyrgios: “Ik doe liever dit dan in een Chipotle (een Mexicaans restaurantketen, nvdr.) te werken. Dit is een gemakkelijke manier om geld te verdienen. Ik klop wat balletjes over een net. En ik ben opgegroeid met deze sport, dit is wat ik goed kan.” Er is ook slecht nieuws voor de Belgen. Kyrgios doet en speelt dan wel af en toe ongeïnteresseerd, geeft soms nietszeggende antwoorden en kijkt nors tijdens fotosessies, maar deze week loopt hij achter de coulissen vaak al lachend en grappend rond. Hij houdt namelijk van de typische Daviscupsfeer. “Ik hou meer van een ploegsfeer. Als ik had mogen kiezen, was ik liever profbasketballer dan tennisser geworden. Als ik kan kiezen tussen een NBA-wedstrijd of een tennismatch bekijken, kies ik zonder aarzelen voor de NBA-wedstrijd. In de ploegsfeer van de Davis Cup heb ik tot nog toe de mooiste momenten van mijn tennisleven gekend.”
De vorige ontmoetingen, tegen onder meer tennisgrootmacht Amerika, gooide hij zich met hart
Nick KYRGIOS en ziel in de strijd. En áls hij zin heeft, doet hij iedereen paf staan met geniaal tennisspel, met passeerslagen door de benen… Vraag het maar aan Novak Djokovic, Rafael Nadal of Roger Federer. Hij is de enige, nog actieve speler die de ‘Grote Drie’ Evengoed kan het Kyrgios geen bal schelen en laat hij de wedstrijd lopen in plaats van te toveren met zijn racket. Dan doet hij zelfs geen moeite om dat te verbergen. Op het tornooi van Shanghai eind vorig jaar liep hij in de wedstrijd tegen Mischa Zverev ongeinteresseerd rond. Op een bepaald moment sloeg hij onderhands op en vroeg aan de ref of hij er snel een einde kon aan maken, zodat hij naar huis kon. Het kostte hem twee maanden schorsing en een boete van 41.500 dollar.
Hij kon de straf terugbrengen tot drie weken, als hij zich liet behandelen door een sportpsycholoog.
Het leverde hem een golf van kritiek op uit de tenniswereld. Zelfs John McEnroe, in zijn tijd notoir bad boy en ook niet vies van vloeken en schelden tegen refs, zei dat Kyrgios eens voor de spiegel moest staan en wat meer arbeidsethos moest tonen. Kyrgios retourneerde op zijn gekende manier. Of hij na die schorsing al een bezoek aan de psycholoog had gebracht? “Vraag dat maar aan John McEnroe, die weet toch alles.” Het bontst maakte Kyrgios het in een wedstrijd tegen Stan Wawrinka. Plots zei Kyrgios iets als: ‘Sorry dat ik het je moet zeggen, maar Kokkinakis heeft met je verloofde het bed gedeeld.’ Maar dan nog iets directer. “Dit zou ik zelfs niet tegen mijn ergste vijand zeggen”, reageerde Wawrinka achteraf. Kyrgios gebaarde eerst van krommenaas, maar hij moest zich dan, onder de aanhoudende kritiek, openlijk excuseren. Het hielp weinig, hij kreeg opnieuw een boete.
Lang moesten de Belgen niet twijfelen over de ondergrond. Net zoals de meeste Australiërs voelt Kyrgios zich in zijn sas op snelle hardcourts en heeft hij een broertje dood aan gravel. Maar dan wel om een verrassende reden. “Ik speel niet graag op gravel, want dan worden mijn schoenen en mijn auto vuil.” Bij Kyrgios weet je dus nooit of het al dan niet gemeend is. Op de vraag wat hij van het gravel in het Brusselse Heizelpaleis 12 vond, antwoordde hij. “Ik voel me goed, dankjewel.” En hoe hij met zijn schouderblessure van de US Open zit? “Ik voel me goed, dankjewel.” Schone schijn? Zeg niet dat de Belgen niet gewaarschuwd zijn, want ook al speelt hij op gravel: “Voor dit Davis Cupduel wil ik met mijn hoofd door een muur lopen.” Voor alle duidelijkheid, want met Kyrgios weet je nooit: dat bedoelt hij dus niet letterlijk.
Dit is een gemakkelijke manier om geld te verdienen. Ik klop wat balletjes over een net