De vier jaargetijden
‘De vier jaargetijden’ behoort ongetwijfeld tot de populairste werken uit de klassieke muziek. Drie eeuwen nadat Antonio Vivaldi deze vioolconcerten componeerde, waagt de regering-Michel zich aan een eigen interpretatie van deze concerto’s.
Op 27 juli stelde de regering-Michel vol trots haar Zomerakkoord voor. Inzake pensioenen werd toen afgesproken dat 50-plussers die langer dan een jaar werkloos zijn, niet langer pensioen opbouwen op basis van hun laatste loon, maar op basis van een minimumrecht. Daardoor zouden ze op het einde van de rit tot 140 euro pensioen per maand moeten inleveren. Dat is ingrijpend. Helaas zijn ingrijpende maatregelen nodig om het pensioenschip drijvend te houden. Dat komt ervan als structureel onderhoud decennialang uitblijft. Alle partijen hebben hier schuld aan, ook oppositiepartij sp.a. Maar ere wie ere toekomt. Zonder de alarmkreten van sp.a-voorzitter John Crombez was de verlaging van de pensioenrechten voor 50plussers geruisloos gepasseerd. In de plaats daarvan wierpen de vier regeringspartijen zich op heftige discussies, verwarrende communicatie en het aan boord houden van de eigen achterban. Tot premier Michel vrijdag, bij de toelichting van het Herfstakkoord, luidop zei dat zijn regering voorlopig niets verandert aan de manier waarop het pensioen voor oudere werklozen wordt berekend. De dirigent vroeg ook om “geen angst te zaaien” bij de publieke opinie. Dat was buiten de muitende N-VA gerekend. Terwijl Open Vld-voorzitter Gwendolyn Rutten en CD&V-vicepremier Kris Peeters bleven herhalen dat er niets verandert, zei N-VA-voorzitter Bart De Wever dat de pensioenen onbetaalbaar worden als er niets verandert. Zonder voldoende activering van werkloze 50-plussers zal het dossier binnenkort opnieuw op de regeringstafel komen, voegde zijn vicepremier Jan Jambon daar fijntjes aan toe. Strategische communicatie, het lijkt wel of enkel de N-VA daar een patent op heeft. Hoe onpopulair de boodschap ook klinkt, als enige krijgt die partij zich als dé echte hervormingspartij verkocht. Zij durft onpopulaire maatregelen verdedigen terwijl de traditionele partijen blijven doorspelen terwijl het schip aan het zinken is. Dat u en ik niet weten welke koers deze regering met het pensioendossier wil varen, zal de dames en heren op het bovendek worst wezen. Dat sommigen onder hen niet vatten waarom er zoveel ophef ontstaat over “amper 140 euro per maand” bewijst dit. Begrijpelijk als je op het einde van de rit een netto pensioen van ruim 4.000 euro per maand opstrijkt. Hopen dus dat de violen wel op mekaar zijn afgestemd als deze regering binnenkort haar Winterakkoord presenteert.
Strategische communicatie, het lijkt wel of enkel de N-VA daar een patent op heeft. Hoe onpopulair de boodschap ook klinkt, als enige krijgt die partij zich als dé echte hervormingspartij verkocht