België tweede keer in drie jaar naar finale Davis Cup
België voor de tweede keer in drie jaar in de finale
SPEERPUNT GOFFIN (MAAR NIET ZONDER DE ANDEREN)
Hij had ontstekingsremmers aan zijn gehavende knie nodig, maar een herboren David Goffin - en dat was nodig tegen top 20-speler Kyrgios - kuste gisteren het gravel, geëmotioneerd. “Na mijn moeilijke periode na de US Open betekent deze zege heel veel. Aan wie ik die opdraag? Aan mezelf (lacht). Neen, ik ben vooral enorm fier.”
Steve Darcis wordt Mister Davis Cup genoemd - zie gisteren toen hij nog maar eens het beslissende punt binnenhaalde - maar wat te zeggen van Goffin? Zijn Davis Cuppalmares is straf: van zijn 21 wedstrijden won hij er 18. Eén absolute topper volstaat vaak niet, en in dat opzicht was het Belgische mannentennis nooit zo sterk. Dit was straf, een 1-2-achterstand ombuigen in de halve finale van een Davis Cup, zoals in 2015 tegen Argentinië, met Goffin en Darcis in een hoofdrol.
Een minstens even straffe stunt dit jaar is de winst tegen Duitsland, met de broertjes Zverev. Dat was zónder Goffin, wel met Darcis en het solide dubbelduo Ruben Bemelmans-Joris De Loore. Belgiës hoogst gerangschikte speler stond toen lager dan Duitsland laagstgerangschikte speler. Davis Cupkapitein Johan Van Herck: “Dat is typisch Davis Cup, rankings betekenen vaak weinig. Deze groep is de voorbije jaren gegroeid, ervarener in dit soort ontmoetingen. Het gaat erom dat de spelers zichzelf overstijgen. Deze groep weet hoe ze er moet staan op grote momenten.” En hoe. Zowel Goffin als Darcis hadden nu geen ideale aanloop, maar behaalden gisteren topniveau. Goffin: “Dit was mijn beste Davis Cupmatch ooit en nooit serveerde ik beter in mijn hele carrière.”
Darcis: “David speelde een match
toptwee van de wereld waard.”
HET THUISVOORDEEL (EN KEUZE VAN ONDERGROND)
Thuis spelen in een Davis Cup is een huizenhoog voordeel, niet alleen door het publiek - gisteren was Heizelpaleis 12 een heksenketel - maar ook de keuze van ondergrond. Tegen Kyrgios had Goffin in de voorbije drie ontmoetingen nog nooit gewonnen, maar dat was op hardcourt. De keuze voor zeer traag gravel was vooral bedoeld om Kyrgios’ slagkracht te milderen, met succes. De Belgen mochten de voorbije acht ontmoetingen bijna altijd thuis spelen. Puur toeval, want het reglement zegt dat het altijd wisselt. Concreet: de volgende keer dat de Belgen tegen Australië spelen, is het in Australië. Een thuismatch maakt de keuze voor de topspelers iets makkelijker om toe te zeggen voor de Davis Cup. Niet onbelangrijk, want de Davis Cup kreunt onder forfaits van absolute topspelers wegens een overladen kalender.
TEAMKAPITEIN JOHAN VAN HERCK
Sinds Johan Van Herck in september 2011 het roer overnam als teamkapitein, waait een nieuwe wind door de ploeg. Van Herck wordt geroemd om zijn psychologische kwaliteiten, de juiste woorden op het juiste moment. Zo leeft hij intens mee met Darcis, die het best rendeert bij tomeloze energie van op de bank. Hij coacht gereserveerder bij Goffin, die af en toe een woordje nodig heeft in plaats van constante peptalk. Van Herck liet zich bijscholen door een sportpsycholoog om die attitude te perfectioneren. “Dit was mijn zwaarste week ooit, die ik niet licht zal vergeten.”
Hij betrekt de persoonlijke coaches van de spelers nauwer dan vroeger bij de ploeg, zij zitten op de bank tijdens de wedstrijden en zijn aanwezig bij trainingen. Van Herck introduceerde de teamslogan ‘Nothing is impossible’, niets is onmogelijk. Dat klinkt melig, maar is het lang niet. In het team – van spelers tot entourage – is korte metten gemaakt met het ‘kleinebelgsyndroom’. Van Herck: “We willen niet alleen zeggen: we zullen ons best doen. We moeten durven te zeggen: we willen die Davis Cup winnen. We gaan niet naar Frankrijk om te sparren, maar om die beker naar huis te brengen.”