“Ik zou beter in de States blijven”

22-jarige Hermans van beloften naar podium op Wereldbeker

Derde in de Wereldbekercross in Iowa City. Na Mathieu Van der Poel en Laurens Sweeck, maar ver voor Wout van Aert. Quinten Hermans mag dan pas aan zijn eerste volledige seizoen bij de profs bezig zijn, hij is het seizoen zondag op grandioze wijze begonnen. “Vorig jaar wilde ik nog vooral een toptienplaats bij de profs”, zegt de 22-jarige renner van Telenet-Fidea. “Misschien moet ik nu mijn doelen maar aanpassen.” Hij houdt steeds meer van de Verenigde Staten, grijnst Quinten Hermans. Vorig jaar werd hij ook al knap zevende in Iowa City, afgelopen vrijdag finishte hij tweede in de C1-cross in de VS en nu dus die derde plek in de Wereldbeker. “Vrijdag had ik al gevoeld dat het goed zat met de vorm”, zegt Hermans. “Blijkbaar liggen de States mij. Ik voel mij hier altijd goed, heb geen hinder van de jetlag, ik had zelfs geen last van de hitte ook dankzij een stage in Mallorca… Misschien moet ik maar in Amerika blijven.”

Hoe dan ook heeft Hermans zijn visitekaartje definitief afgegeven. En dat voor een renner die vorig jaar nog deels bij de beloften reed en nog steeds regerend Belgisch en Europees kampioen in die categorie is. Deze vliegende start bij de profs had ook hij niet verwacht. “Ik heb mezelf verrast”, knikt hij. “Al moet ik toegeven dat ik met Laurens Sweeck een ideaal duo vormde achter Mathieu Van der Poel. Hij mag dan wel voor een andere ploeg rijden, we hebben gecrosst als ploegmaats, alles om de rest op achterstand te houden. Met grote dank aan Lars van der Haar die er als échte ploegmaat achter mij alles aan deed om Pauwels een beetje tegen te houden. Ik voel mij zelfs een beetje schuldig tegenover Lars. Vrijdag was dat immers

ook al zo.” De derde plaats was wel het maximaal haalbare, gaf Hermans toe. “In het begin heb ik even geprobeerd om bij Van der Poel aan te pikken. Maar ik had snel door dat hij veel te snel ging. Niet eens zozeer bergop, wel bergaf. Die is technisch zo begaafd. Zijn afdalingen zijn echt gekkenwerk. Volgen was onmogelijk. Ik wilde graag de koers uitrijden en niet in de hekken belanden. Dan zie je nog eens dat Mathieu op dit moment onklopbaar is. Hij is conditioneel beter én hij is technisch beter. Dat zegt genoeg.” Dat Hermans het vervolgens in de spurt ook moest afleggen tegen Laurens Sweeck, was evenmin een verrassing. “Ik had in de voorlaatste ronde alles gegeven om mijn podiumplek veilig te stellen. Daardoor had ik op het eind geen power meer. Laurens kon nog sprinten, ik niet.” Maar het maakt zijn prestatie in Iowa er niet minder veelbelovend om. Nog meer omdat hem volgende week, opnieuw in zijn favoriete Amerika, alweer een nieuwe Wereldbekercross wacht. Zo’n dikke 300 kilometer verderop in Waterloo, Wisconsin. Een nieuw doel voor Hermans. “Ik weet dat ik in topvorm ben en hoop deze lijn nu door te trekken”, besluit hij. “Vorig jaar was ik al content als ik regelmatig in de top tien bij de profs kon eindigen, na die derde plaats in de Wereldbeker, moet ik misschien mijn doelen maar aanpassen en ietsje hoger mikken.”