“Boonens medaille in mijn zak”
JOS VANDEVENNE UIT HEERS IS JAARLIJKS VAN DE PARTIJ ALS BONDSDOKTER
Ook dit jaar is Jos Vandevenne (59), huis- en sportarts in Heers, als lid van de medische commissie van Belgian Cycling mee afgereisd naar het WK. Zondag mag hij zoals gewoonlijk weer plaatsnemen in de Belgische volgwagen, naast regisseur van dienst Kevin De Weert. Jos Vandevenne woont in Vechmaal en maakt in Heers deel uit van de huisartsenpraktijk De Bilter 28. Op het WK van Lissabon in 2001 maakte Vandevenne voor het eerst deel uit van de Belgische delegatie.
“In 1983 studeerde ik af als huisarts. Een jaartje later behaalde ik mijn licentie als sportarts. Daardoor kwam ik op de radar terecht van de Tongerse wielerclub ‘De Motten’, die op zoek waren naar iemand die hun klasbakken - Johan Capiot, Wilfried Nelissen en Erwin Thys - van wat sportmedisch advies kon voorzien. Vervolgens kwam Limburgs bondsvoorzitter Jean Bollen bij mij terecht om als medisch verantwoordelijke voor de hele provincie te werken waarna ik doorgroeide naar de nationale wielerbond. Aanvankelijk deelde ik de taken met collega Jan Mathieu. Toen Jan teamarts werd van de Lottoploeg kwam ik er plots alleen voor te staan. Inmiddels bestaat de medische commissie gelukkig uit zes sportartsen. Dat is nodig, want het wielrennen heeft tal van disciplines. Ik focus mij de laatste jaren vooral op de begeleiding tijdens het weg-EK en -WK.”
Vandevenne heeft de sport en de entourage danig zien veranderen doorheen de jaren. “Voeding en uitrusting krijgen nu meer aandacht. De staf is ook enorm uitgebreid. Tegenwoordig bestaat onze delegatie uit evenveel renners als begeleiders, gaande van een kok tot kinesisten en osteopaten. Daarnaast maken we gebruik van de nieuwste communicatiemiddelen. Zo doe ik geen ‘ronde’ meer langs alle kamers van de renners. Nee, ze sturen me discrete berichten via WhatsApp met de vraag om langs te komen.”
Bloedwaarden
Hoe ziet de gemiddelde dag van een bondsdokter eruit op zo’n WK?
“Ik ben vooral elke avond in de weer met de laptop om alle administratie in te geven in ons softwaresysteem. Van elke renner hebben we een medische fiche en die moet uiteraard up-to-date gehouden worden. Ik durf te stellen dat we de medische achtergrond van elke renner kennen. Enkele weken voor het WK moeten ze bijvoorbeeld al hun bloedwaarden aan ons doorspelen. Op de wedstrijddagen zelf ben ik aanwezig bij de start en vlak na de finish. Ik heb dan altijd een koffer bij waarmee ik in geval van nood kan reanimeren of een infuus kan aanleggen. Gedurende de race zit ik in de auto bij de bondscoach. Dan heb ik maar een beperkt kistje bij, met enkel producten om de hinder weg te nemen. Logisch, er zijn dan dokters en ziekenwagens genoeg op het circuit. In geval van valpartijen ruk ik uit. Zoals in het Spaanse Ponferrada enkele jaren geleden toen drie van onze dames (waaronder Jessie Daams, nvdr.) op hetzelfde moment tegen het asfalt smakten. Dat was even een hectisch moment.”
Boonen en Gilbert
Het opvangen van de renners na de finish geniet toch Vandevennes voorkeur. Zeker als een landgenoot de regenboogtrui om de schouders mag hangen. “Op zo’n momenten maak je de ontlading van héél dichtbij mee. Dat blijft prachtig om mee te maken. Samen met de nieuwbakken wereldkampioen naar de huldiging of dopingcontrole trekken. Het is ongelooflijk wat op zo’n Boonen of Gilbert afkomt net na de aankomstlijn. Iemand moet op dat moment het hoofd koel houden. Die iemand ben ik. Want in de hectiek en euforie durf je wel eens dingen verliezen, zoals een medaille bijvoorbeeld. Zo heb ik in Madrid zeker een halve dag met de gouden plak van Tom Boonen in mijn broekzak rondgelopen (lacht).”