Maasrun verwacht duizenden lopers
Lanaken verwelkomt zondag enkele duizenden lopers voor de zestiende editie van de Maasrun. Sinds hij in 2003 bij ATLA aansloot, was Carel Claassen zo goed als elk jaar present. “Lopen is een geweldige uitlaatklep, ik hou ervan om me gezond moe te voelen”, zegt de 54-jarige Lanakenaar.
De sfeer in de Maasrun is echt geweldig
Carel - officieel Carolus - Claassen verhuisde in 2003 van Nederlands-Limburg naar Lanaken. In dat jaar sloot hij ook bij ATLA aan. “Daarvóór heb ik in Nederland op provinciaal niveau bijna 35 jaar handbal gespeeld. Door de opeenstapeling van blessures besloot ik te stoppen met handballen en op lopen over te schakelen. Ook in het handbal was lopen mijn sterke punt”, blikt Carel Claassen terug op hoe het allemaal begon.
Hij zocht een tijdje naar de juiste loopdiscipline en concentreert zich nu vooral op de 400 en 800m op de piste. “In 2003 liep ik in Rotterdam mijn eerste marathon. Na 30 km begon ik over heel mijn lichaam te verkrampen. Uiteindelijk sukkelde ik nog net onder de vier uur binnen.”
De Maasrun is vaste prik voor de 54-jarige tekenaar bij Engie in Beek. “Zaterdag doe ik eerst nog het Vlaams pistekampioenschap voor masters in Kessel-Lo. Maar zondag op de Maasrun wil ik absoluut niet ontbreken. Lopen is voor mij een geweldige uitklapkep, ik hou ervan om me na afloop van een wedstrijd of training gezond moe te voelen. Lopen in eigen gemeente heeft bovendien iets extra’s. Je ziet langs het parcours zoveel mensen die je kent en hun aanmoedigingen stuwen je gewoon vooruit. De sfeer in de Maasrun is echt geweldig, ook al omdat het al bijna iedere editie goed weer geweest is.”
Met drie à vier looptrainingen plus krachttraining en stabilisatieoefeningen is Carel Claassen bijna de hele week met zijn looppassie bezig. “Het gaat inderdaad ver. Ik heb door een hamstringblessure eens bijna een heel jaar niet kunnen lopen. Dat was een hele lastige periode. Zonder lopen ben ik gewoon niet te genieten. Vraag dat maar eens aan mijn echtgenote”, knipoogt Claassen tot besluit.
Carel CLAASSEN