Onderschat Frankrijk niet

September is traditioneel de stakingsmaand in Frankrijk. Kwatongen beweren dat dat zo is omdat de Fransen vakantie nemen in augustus en moeite hebben om daarna opnieuw in hun werkritme te komen. Maar we hoorden weinig van stakingen in Frankrijk dit jaar. De media hadden er minder aandacht voor omdat er zoveel andere, nieuwe en interessante evoluties plaatsvinden. Angela Merkel blijft aan zet in Duitsland. Ze krijgt nu met de jonge Franse president Macron een zéér sterke medestander waardoor een belangrijke opleving van Europa denkbaar wordt. Frankrijk speelde in de 18de eeuw een voortrekkersrol op het vlak van filosofie, mensenrechten en democratie. De Verenigde Staten bestonden toen nog niet en China was economisch en politiek erg geïsoleerd: er waren toen geen telefoons en ook geen auto’s. Frankrijk kan rekenen op een heel sterk hoger onderwijs, en op sterke ondernemers. Maar het land heeft na president Charles de Gaulle geleden onder de kwaliteit van haar leiders en de tendens van de Fransen om meer te discuteren dan te werken. De verkiezingen dit jaar hebben de nieuwe president Macron een mandaat gegeven om het land grondig te hervormen. De politieke verliezers proberen stokken in de wielen te steken, maar dat lijkt niet te lukken. Indien Macron slaagt, dan zou Frankrijk wel eens een tweede Duitsland kunnen worden, economisch gezien. Door zijn sterke economie zorgt Duitsland ook voor welvaart in de omringende landen, zoals bij ons. Indien Frankrijk er in slaagt zich economisch te hervormen zoals Duitsland twaalf jaar geleden gedaan heeft, dan zou Europa weer heel sterk kunnen worden. Het is juist dat Europa de trein van de internetbusiness gemist heeft – denk aan bedrijven zoals Google of Facebook – omdat de “gemeenschappelijke markt” door de vele talen die in Europa gesproken worden, toch veel minder gemeenschappelijk is dan men gewild had. Maar onder meer in de automobielindustrie, de farmaceutische industrie en de industriebouw doet Europa het nog steeds beter dan de rest van de wereld.

Indien de motor van Europa opnieuw aantrekt, dan is het niet ondenkbaar dat het verloren kind, Groot-Brittannië, weer naar huis wil. Want Groot-Brittannië was in de 18de eeuw niet enkel pionier op wetenschappelijk en industrieel vlak, de Britten zijn mede grondleggers van de democratie, de rechten van de mens en de sociale vooruitgang.