“Bond doet te weinig om refs te beschermen”
Geeft voortaan zijn ongezouten mening in onze krant
U zult het wellicht al opgemerkt hebben bij het openslaan van onze sportkrant op maandag. Na zijn afscheid als arbiter geeft Serge Gumienny (45) voortaan in onze krant zijn visie over scheidsrechterlijke beslissingen en over wat er leeft in scheidsrechtersland. Kordaat en
zoals hij ook dertig jaar lang wedstrijden op het hoogste niveau in goede banen leidde. We zochten de gewezen topref op om onze vijf meest prangende vaststellingen na bijna één derde van de reguliere competitie voor te schotelen. Aan de Truienaar om akkoord te gaan of niet.
point,
to the COACHES DIE BOEKJE TE BUITEN GAAN, KOMEN GOED WEG
AKKOORD
Yannick Ferrera sprak enkele weken geleden openlijk over “sabotage door de arbitrage” bij zijn KV Mechelen, Standardcoach Ricardo Sa Pinto hield aan zijn vreugdesprint tegen Lokeren enkel een kleine geldboete over. Coaches zouden het goede voorbeeld moeten geven, maar dat is nog niet altijd het geval. En ze komen er nog mee weg ook. “De bond doet te weinig om de scheidsrechters te beschermen”, knikt Gumienny. “Ze zouden beter een voorbeeld nemen aan Engeland, waar je geen openlijke kritiek op de ref mag geven. Wie dat wel doet, wordt meteen gestraft door de FA. Een uitspraak zoals die van Ferrera is daar not done. En dat Sa Pinto geen schorsing krijgt voor zijn gedrag gaat er bij mij ook niet in. De geldboetes zijn te laag, dat is één. Bovendien moet men strenger optreden in de plaats van de fouten te verdoezelen. Een voorbeeld: de hulptrainer van Standard werd na de match tegen STVV geschorst voor een week, van zaterdag tot zaterdag. Maar Standard speelde pas zondag. Lachwekkend vind ik dat.”
DE VIDEOREF ZORGT ALLEEN MAAR VOOR MEER DISCUSSIE
AKKOORD
Geen onderwerp in het seizoensbegin waar al zoveel inkt aan gewijd werd als dat van de videoref. Het project zit weliswaar nog in een testfase, maar moest toch al heel wat kritiek slikken. Onder meer van de Pro League, die na de vergissing van de videoref in Waregem klaagde over een gebrek aan kwaliteit. “Ik ga ermee akkoord dat het systeem nog niet op punt staat”, repliceert Gumienny. “Maar dat komt ook doordat de Pro League veel te snel is geweest met dit te willen toepassen in de competitie. Daar moeten ze de gevolgen nu maar van dragen. Ik begrijp hun kritiek op de kwaliteit van de
Serge GUMIENNY videoref ook niet. Als je er maar een beperkt budget van 80 euro per wedstrijd voor wil uittrekken, kan je niet meer verwachten. Hun antwoord is dat er te weinig middelen zijn, maar dat is belachelijk. Kijk maar eens naar wat er in de Pro League jaarlijks aan nieuwe grasmatten wordt uitgegeven.” Volgens Gumienny is een belangrijk pijnpunt bij het inzetten van de videoref de complexiteit die er nog aan verbonden is. “Als je het systeem wil testen, doe het dan overal. Nu is de videoref op belangrijke wedstrijden aanwezig en op minder belangrijke niet of omgekeerd. Zo creëer je discussie. Het proces bij een foute beslissing van de veldref verloopt ook te complex. Ik verwijs graag naar de Bundesliga. Daar worden alle wedstrijden vanuit een centrum in Keulen gevolgd. Een team geeft van daar-
Serge GUMIENNY uit door wanneer de ref fout is en die ref vertrouwt volledig op die bijsturing. In België moet de veldref eerst nog eens gaan kijken of hij wel echt een foute beslissing heeft gemaakt. Terwijl je toch zeker weet dat je een foute beslissing maakt als je teruggefloten wordt door de videoref. Waarom dan nog op het scherm gaan kijken?”
DE GROTE CLUBS BLIJVEN SYSTEMATISCH BEVOORDEELD
NIET AKKOORD
Scheidsrechter Christof Dierick kreeg de woede van heel Waasland-Beveren over zich heen toen hij afgelopen weekend de bezoekers uit Anderlecht een spreekwoordelijk duwtje in de rug gaf. Het deed de clichés weer opleven over de bevoordeling van de grote clubs. “Nochtans bestaan er geen richtlijnen om grote clubs te bevoordelen”, verzekert Gumienny. “Wel stelt zich een ander probleem en dat is dat clubs de macht hebben om een ref te wraken. Zolang zij die macht hebben, zal er onbewust beïnvloeding zijn. Want zeg nu zelf: als jij als ref een beslissing neemt in het nadeel van Club Brugge, Standard of Anderlecht en de club wraakt je, dan wil dat zeggen dat je geen wedstrijden meer van die clubs mag fluiten. Terwijl dat toch net de wedstrijden zijn waar je als scheidsrechter naar uitkijkt.” Gumienny maakte het vorig seizoen zelf mee, toen hij in de topper tussen Anderlecht en Club Brugge een tweede gele kaart gaf aan Club-middenvelder Ruud Vormer. “Op de eretribune werd toen door het Club Brugge-bestuur uitgesproken dat ik dat seizoen geen enkele wedstrijd meer van blauwzwart zou fluiten en dat is ook gebeurd. Het is de taak van de bond om die zaken te vermijden. De arbitrage hangt te veel vast aan de KBVB en op die manier kan je niet onafhankelijk werken. Ik wil niet weten onder welke druk van de clubs scheidsrechtersbaas Johan Verbist komt te staan bij de aanduidingen van de refs.”
HET NIVEAU VAN DE LIMBURGSE ARBITRAGE GAAT ACHTERUIT
NIET AKKOORD
Zolang clubs de macht hebben om een ref te wraken, zal er onbewust beïnvloeding zijn. Als een topclub je wraakt, mag je geen matchen meer van hen fluiten. Terwijl dat net de wedstrijden zijn waar je naar uitkijkt
Bert Put, Wesley Alen en Luc Wouters. Tot daar de Limburgse inbreng in het semiprofessionele arbitragekorps anno 2017. Een ontnuchterende vaststelling. “Ik ben niet akkoord over de stelling dat het niveau erop achteruit zou gaan, wel over het feit dat de opvolging uitblijft”, aldus Gumienny. “Ooit hadden we drie internationale refs uit Limburg, nu zijn er nog maar twee en een naar Limburg uitgeweken Antwerpenaar in eerste nationale. Daar moet wat aan gedaan worden. Het is één van de redenen waarom ik met STVV al gesprekken heb gevoerd over de opstart van een referee academy. We moeten ervoor zorgen dat er voldoende aanvoer is van talent en dat ook tijdig laten doorstromen. Ik stel vast dat dat in andere provincies sneller gebeurt dan in Limburg. Er is werk aan de winkel.”
HET SCHEIDSRECHTERSEXAMEN IS TE STRENG
(NIET) AKKOORD
Sinds ze in 2005 voor het eerst werden ingevoerd, kwamen de fysieke proeven van het scheidsrechtersexamen nooit meer in de belangstelling dan dit seizoen. De reden? Het stijgend aantal scheidsrechters dat er niet voor slaagt en noodgedwongen moet afhaken. Zijn de fysieke proeven voor de Belgische semiprofs te zwaar geworden? “Ik ben niet volledig akkoord”, nuanceert Gumienny. “Voor jonge, ambitieuze refs mogen die tests geen probleem opleveren. Ik vind het echter spijtig dat er geen diversiteit bestaat. Ik als 45-jarige arbiter die geen ambitie meer heeft om op Europees niveau te fluiten, moet dezelfde limieten halen als Bart Vertenten, een bijna 20 jaar jongere ref die naar het WK wil. Dat gaat er bij mij niet in. Je kan het niveau van de Belgische competitie toch ook niet vergelijken met dat van een wereldkampioenschap?”
Ik begrijp de kritiek van de Pro League op de videoref niet. Als je er maar een beperkt budget van 80 euro per wedstrijd voor wil uittrekken, kan je niet meer verwachten