Park Limburg

In Limburg hebben we nog zeer veel reservegrond liggen. We zijn - samen met Oost-Vlaanderen - de kampioen in grond die klaarligt voor als we hem nodig hebben. Of liever: nodig hadden. Die percelen liggen verspreid over de hele provincie, in elk dorp wel iets. Intussen heeft minister Schauvliege met haar betonstop de bouwwereld op zijn kop gezet. Betonstop betekent trouwens niet dat de betonmolen niet meer draait, maar wel dat we niet zomaar nog extra ruimte mogen aansnijden. Dus worden die bijna 13.000 hectare Vlaamse reservegronden nog eens goed bestudeerd. Alle Vlaamse gemeenten samen, hebben al laten weten dat ze zo’n 3.000 hectare van die grond willen opgeven. De Limburgse gemeenten leken anders niet geneigd om veel te schrappen. Burgemeesters zeggen niet graag: hier mag je niet bouwen. Integendeel. Meer huizen, betekent meer bewoners, niemand wil dat zijn gemeente leegloopt. Want er zijn al genoeg landelijke gemeenten die daar wel last van hebben. De gepensioneerden die hun villa - met te veel haag en gazon - ruilen voor een flat in de stad zijn niet meer te tellen. Ook al kunnen ze met de opbrengst van hun kasteeltje, amper een studio betalen verhuizen doen ze toch. Misschien ook omdat ze na een leven lang verven, behangen en poetsen begrepen hebben dat hun tijd straks op is en dat een mens uiteindelijk niet eens zoveel nodig heeft. Toch niet als al de rest er rond interessant genoeg is. Winkels, dokters en wat vertier. Dat is wat ze willen. Maar vooral: alles bij de deur. Projectontwikkelaars weten dat al lang. Als je de bouwputten in het centrum van Hasselt ziet, weet je waar er geld te rapen valt. Zelfs scholen ruimen plaats voor senioren. Grond is goud waard. Sommige grond toch. Als straks het principe van ruilen van bouwrechten ingevoerd wordt, dan is dat ook een gouden kans voor de overheid om te besparen op de eindeloze investeringen in nutsvoorzieningen in allerhande uithoeken. Maar dan moet de winst wel voor de staatskas zijn en niet voor de projectontwikkelaars. Wie hoger mag bouwen en dus winst maakt, moet - volgens wat nu op tafel ligt - niet meer dan de helft van die meerwaarde vergoeden. Dat is gewoon onaanvaardbaar. Zeker als we degenen die hun bouwrechten verliezen wel voor de volle pot willen vergoeden. Want dit betekent dat wij allemaal dat verschil moeten bijpassen. Ander probleem is dat bouwen in het nieuwe Beleidsplan Ruimte Vlaanderen afhangt van wat er al is. Waar veel openbaar vervoer is, zal ook veel gebouwd mogen worden. Dus als we niet meer treinen en trams krijgen, dan mogen we ook niet te veel bouwen. Trek die redenering door en Limburg wordt een park. Fijn voor vrije dagen, maar hoe zullen we onze kost verdienen?

Wie hoger mag bouwen en dus winst maakt, moet - volgens wat nu op tafel ligt - niet meer dan de helft van die meerwaarde vergoeden. Dat is gewoon onaanvaardbaar