Pingpongfederalisme

Zwaaiend met vier brieven stond Lode Ceyssens (CD&V) gisteren op het spreekgestoelte van het Vlaams Parlement om zijn onvrede duidelijk te maken over de onduidelijkheid rond de nieuwe Vlaamse rijbewijzen. Sinds deze week moet iedereen die in Vlaanderen zoon of dochter wil leren rijden een praktische opleiding van drie uur volgen, maar over die regel is het chaos troef. Rijbewijzen zijn namelijk een federale bevoegdheid. Die regels moeten in heel het land dezelfde zijn. En dus trok federaal minister voor Mobiliteit François Bellot (MR) naar de Raad van State om aan te klagen dat zijn Vlaamse collega Ben Weyts (N-VA) op zijn terrein komt.

Hoewel de regel deze week inging, is er nog geen uitspraak. Het gevolg: een kafkaiaans steekspel tussen twee ministers en vooral veel onduidelijkheid voor de gewone burger. De afgelopen weken kregen de gemeentebesturen in Vlaanderen maar liefst vier brieven in de bus. Eerst eentje van de Federale Overheidsdienst Mobiliteit om te melden dat de Vlaamse regels niet gelden, dan eentje van Vlaanderen om dat te ontkennen, dan weer een van de federale overheid en ten slotte nog een van Vlaanderen. Ceyssens had ze gisteren allemaal bij. Hij vroeg zich af: wat als gemeenten nu de Federale Overheid volgen en het rijbewijs afleveren zonder attest van de drie uur opleiding? Zullen die mensen dan later voor voldongen feiten staan?

Volgens Weyts moeten de gemeenten hem gewoon volgen. Zelfs als Bellot gelijk zou krijgen van de Raad van State (en die kans bestaat), zou er volgens de minister niets veranderen. “Er is een plan B. Dan gaan we die attesten gewoon laten uitreiken door de rijscholen of de examencentra. Voor de burger zal er niks veranderen.”

Die burger zal er wellicht het zijne van denken. De overheid maakt hiermee geen goede beurt. En eigenlijk was dit nergens voor nodig. Heel deze hetze had perfect vermeden kunnen worden als Weyts en Bellot op voorhand even hadden overlegd. Hun partijen zijn tenslotte federale coalitiepartners.

Maar nee, ook gisteren deed Weyts – een kind van de Brusselse Rand – weer wat hij het liefste doet: de communautaire vlam vanuit Vlaanderen aanwakkeren. “Bellot steekt hiermee stokken in de wielen van de verkeersveiligheid”, fulmineerde de minister. “Brieven sturen om te zeggen dat de Vlaamse regelgeving niet toegepast moet worden, is een complete miskenning van de democratische rechtsstaat.” Het betere pingpongfederalisme dus. Met de burgers als moegetergde toeschouwers.

Lees meer op HBvL.be