Het Belang van Limburg

Vluchtelin­gen

- Pascal Paepen Economist Thomas More en KU Leuven

Een jaartje geleden had ik een discussie met een kennis van me die in het buitenland woont. De dame is afkomstig uit het Leuvense maar had haar thuis al in Frankrijk, Spanje en ook in het Verenigd Koninkrijk. Die laatste woonplaats beviel haar evenwel niet. De Britten waren volgens haar niet te vertrouwen en helemaal niet vriendelij­k tegenover buitenland­ers. De uitslag van het referendum over de Brexit was de spreekwoor­delijke druppel die de emmer deed overlopen. Haar besluit stond vast. Ze zou verhuizen naar het land waar mensen wel vriendelij­k en attent zijn voor elkaar: Spanje. Kan u geloven dat ik de laatste dagen en weken, met al die verontrust­ende ontwikkeli­ngen in Catalonië, vaak aan dat besluit heb moeten terugdenke­n?

Ik probeerde haar er vorig jaar nog van te overtuigen dat de Britten niet zo slecht zijn als soms wordt beweerd. Ze zijn anders dan ons, uiteraard, maar helemaal niet zo dom en onvriendel­ijk als soms wordt beweerd. En bovendien: elk land heeft toch zijn problemen. Niet? Maar zo redeneren we vandaag veel te weinig. We denken te veel zwart/wit. Als ons iets niet aanstaat trappen we het weer af. Het gras zal altijd groener zijn aan de andere kant van de heuvel… Mensen willen voortduren­d wegvluchte­n van problemen. Zoeken naar lichtpunte­n of oplossinge­n is er niet meer bij. Zo blijven we eeuwig vluchtelin­g.

Ik moet daar ook aan denken, telkens ik in deze krant de berichten lees over de vele putten die fraudeurs en andere bedriegers achterlate­n. Ze noemen zichzelf – ten onrechte, uiteraard - “beleggings­adviseurs”. Ze verkopen dromen aan mensen die altijd hebben gespaard, maar nu geen rente meer krijgen op spaarreken­ing of kasbon. Hun slachtoffe­rs zijn wanhopige spaarders die niet begrijpen waarom de rente laag staat, hun bankier verantwoor­delijk achten voor al wat fout is in de wereld, en zo moedwillig in de open armen lopen van bedriegers die hen gouden bergen beloven. Letterlijk zelfs, in de vorm van fenomenale opbrengste­n in een goudmijn. Of figuurlijk, in de vorm van een on-mo-ge-lij-ke gegarandee­rde 4% of 6% per jaar.

De meeste mensen trappen gelukkig niet in de val van een bedrieger. Maar je moet altijd waakzaam blijven, want hun trucs worden steeds vernuftige­r. Ze maken tegenwoord­ig handig gebruik van internet, e-mail en sociale media om hun slag te slaan.

Laat het gezonde verstand zegevieren. Als iets te goed lijkt om waar te zijn, is het meestal ook niet waar. Risicoloos bestaat niet. Niet in de gewone wereld, niet in de financiële wereld. En garanties en beloftes zijn maar zoveel waard als de betrouwbaa­rheid van diegene die je iets probeert te verkopen. Wees dus altijd selectief en voorzichti­g.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium