Zelfs op familiefeest worden meisjes gediscrimineerd
Achterstelling op basis van geslacht in België dagelijkse realiteit
Gelijke kansen voor jongens en meisjes, in België valt dat wel mee zeker? Dat denken we toch. Een nieuwe enquête van Plan International België laat echter weinig twijfel bestaan dat we in ons land veel slechter scoren dan we aannamen. “Discriminatie van meisjes is in België nog steeds een realiteit.” En het zit in kleine, dagelijkse dingen. Ze mogen veel minder vaak alleen uitgaan dan jongens, ze mogen veel minder vaak met alleen maar vrienden op reis dan jongens en ze worden vaker afgeremd om een bepaalde studiekeuze te maken dan jongens. België mag dan wel globaal heel goed scoren op het vlak van gendergelijkheid – op de Global Gender Gap Index van het Wereld Economisch Forum staat België op de 24ste plaats op een totaal van 144 landen – toch zijn we er nog lang niet.
Dat blijkt uit een enquête van Plan International België bij 500 meisjes en jongens tussen 15 en 24 jaar in ons land. Hen werd gevraagd hoe vaak ze zelf het gevoel hebben gediscrimineerd te worden vanwege hun geslacht. En dat blijkt dus in de kleinste hoekjes te zitten en op de onschuldigste momenten op te duiken. Meisjes die worden afgeraden een sportcarrière uit te bouwen, meisjes die vaker dan jongens worden gesommeerd om te helpen tijdens familiefeesten, meisjes die tot in de kleinste details moeten vertellen waar ze naartoe gaan en met wie, terwijl hun broers kunnen gaan en staan waar ze willen.
“Het gebeurt allemaal, heel geregeld, en vaak zonder dat we het zelf beseffen”, zegt Wouter Stes, beleidsmedewerker onderwijs van Plan International België. “Driekwart van de ondervraagde jongeren zei bijvoorbeeld een positief beeld te hebben van de gelijkheid tussen jongens en meisjes in ons land. Tot één en ander concreet werd gemaakt. Dan kwam alles naar boven.”
Directrice Régine Debrabandere noemt de resultaten zelfs
Te veel meisjes geven aan niets te ondernemen als ze met discriminatie worden geconfronteerd
Wouter STES Plan international België “schokkend en onrustwekkend”. Toch zijn er ook positieve signalen. “We merken gelukkig dat jongeren discriminatie niet zomaar willen laten passeren. Ze stellen bijvoorbeeld als oplossingen voor om het arbeidsrecht te verbeteren, op school meer lessen over dit specifieke onderwerp te geven en daders van discriminaties consequenter te straffen. Dat geeft hoop. Het zal er vooral op aankomen de meisjes die de stap nog niet durven te zetten te overhalen.”
Grote wake-upcall
En dus is Plan International België van plan de resultaten aan te grijpen om een sensibiliseringscampagne op poten te zullen zetten. “De peiling is een grote wakeupcall”, zegt Wouter Stes. “Zeker omdat ook nog eens blijkt dat vijftien procent van de getroffen meisjes aangeeft niets te ondernemen als ze met discriminatie worden geconfronteerd. Dat is veel te veel.”