Virtuele wereld
De appartementsgebouwen in Bangkok zijn gemiddeld 16 meter breed. Per verdieping is er een gang met aan elke zijde appartementen van 7 op 3 meter. Het laatste stukje appartement aan de buitenzijde van het gebouw bestaat telkens uit een terras van 1,5 m breed en een even breed badkamertje, wc inbegrepen. In feite dient de douche zowel als wc als om te wassen. Er is geen warmwaterboiler in het appartement want in Thailand is het water altijd warm. Het appartement heeft geen verwarming en in deze appartementen is er geen airco. Airco is voor de rijken.
In de buurt is er eigenlijk zo goed als niets te beleven, waardoor alle jonge mensen een recente smartphone hebben waarmee ze kunnen communiceren en spelletjes kunnen spelen.
De trek van het platteland naar de grote steden is de laatste 20 jaar wereldwijd veel groter geworden. In combinatie met de uitvinding van het internet is een magisch mengsel tot stand gekomen dat de levenswijze van heel veel jongeren in de grote wereldsteden heeft veranderd. Eerder dan te ravotten in het bos en te gaan zwemmen in de rivier, zitten ze nu te surfen op het internet, te gamen of te skypen, hele dagen lang. Ze kunnen helemaal alleen op enkele vierkante meters de wildste fantasieën beleven.
Deze stedelijke jongeren gebruiken hun spieren nog heel weinig maar hun brein des te meer. Wie ooit een been brak en stil heeft moeten liggen, weet hoe snel spieren wegsmelten als ze niet gebruikt worden Misschien zullen er bij de komende generaties meer mensen met sterk ontwikkelde breinen zijn. Minder lichaam en meer brein, het zou kunnen. Deze jongeren zullen allicht ook psychologisch anders in elkaar zitten dan hun voorouders: zij groeien niet op in een reële maar in een virtuele wereld, bedacht door uitvinders van tekenfilms, spelletjes en actiefilms. Zullen de volgende generaties meer moeite gaan hebben om hun virtuele wereld van de echte wereld te onderscheiden? Wanneer ze uit hun kamer afdalen naar de reële wereld, zou het kunnen dat hun reacties op gebeurtenissen in hun brein kopieën zijn van hun reacties op vergelijkbare situaties in spelletjes die zij in hun virtuele wereld hebben gespeeld. Autoracen bijvoorbeeld. Nu al denk ik soms dat jongeren zich op deze manier doodrijden, door te racen of onverantwoord snel met auto’s te rijden zoals ze dat doen in hun zetel met zicht op vergelijkbare computerbeelden.
De wereld is nog nooit zo snel veranderd als de laatste 40 jaar. Het is erg waarschijnlijk dat de werking van het menselijke brein de volgende generaties op bepaalde vlakken zal veranderen. In sommige universiteiten zullen er wel al onderzoekprojecten daarover aan de gang zijn.
Bent u ook benieuwd hoe de wereldbewoners van 2100 er zullen uitzien, wat ze zullen doen en denken?