Detachering is aanslag op de arbeidsmarkt
Als banen in de bouw meer naar buitenlanders dan naar Belgen gaan, is dat het gevolg van detachering. Die Europese richtlijn uit 1996 zorgde ervoor dat er vorig jaar zo’n 660.000 buitenlandse arbeidskrachten in ons land kwamen werken. Zonder bij te dragen aan de Belgische sociale zekerheid. De Commissie Werkgelegenheid en Sociale Zaken van het Europees Parlement stemt vandaag over een aanpassing van de richtlijn. Op initiatief van Belgisch commissaris Marianne Thyssen (CD&V/EVP), die maanden sleutelde aan mogelijke wijzigingen. Het aanzien van Europa heeft bij veel Belgische bouwvakkers en vrachtwagenchauffeurs de voorbije jaren forse klappen gekregen. Onze economie heeft de voorbije jaren meer banen voor buitenlanders dan voor Belgen gecreëerd. Deze buitenlanders kwamen vaak uit Oost- en Midden-Europese landen om ‘onder de prijs’ op onze wegen rond tuffen of op de stellingen kruipen. Detachering heet die Europese regeling waarbij werknemers uit andere lidstaten tijdelijk terechtkunnen in gaststaten. In principe krijgen buitenlandse werknemer de (minimale) loon- en arbeidsvoorwaarden van de gaststaat, maar mag hij zijn sociale zekerheidsbijdragen in eigen land blijven betalen. In de praktijk betekent dit echter dat een Poolse of Bulgaarse arbeider hier goedkoper komt werken dan een Belgische bouwvakker of chauffeur.
Aanslag
Uit een onderzoek van het HIVA, het onderzoeksinstituut voor arbeid en samenleving van de KU Leuven, blijkt dat de investeringen en de totale werkgelegenheid in de bouw tussen 2010 en 2015 toenamen, maar dat de werkgelegenheid
Ivo BELET Europarlementslid CD&V van Belgen met 16.000 banen daalde. Het aantal buitenlandse gedetacheerden in de bouw steeg op tien jaar tijd van 81.000 naar 213.000 in 2016.
Maar niet alleen bouwvakkers en chauffeurs moeten zich zorgen maken. De detachering (en de vaak voorkomende misbruiken) zijn een serieuze aanslag op onze sociale zekerheid. Het hele Belgische bedrijfsleven voerde vorig jaar 660.000 buitenlandse arbeidskrachten in, die weinig of niets bijdroegen aan de sociale zekerheid.
Tweetrapsraket
Vandaag stemt de Commissie Werkgelegenheid en Sociale Zaken van het Europees Parlement over de herziening van de detacheringsrichtlijn van Marianne Thyssen. Kernstuk hiervan is dat de gedetacheerde arbeidskrachten vanaf de eerste dag dezelfde voordelen moeten krijgen als hun Belgische collega’s, dus meer dan het gewone minimumloon. De eis van de vakbonden dat de detachering beperkt wordt tot zes maanden in plaats van twee jaar, lijkt het zeker niet te halen. “Voor Limburg is dit een belangrijk dossier: bijna de helft van de detacheringen vindt plaats in de bouwsector die voor onze provincie heel belangrijk is”, zegt Europarlementslid Ivo Belet (CD&V). “De detacheringsrichtlijn is een tweetrapsraket. Drie jaar geleden hebben we de strijd tegen het misbruik met postbusbedrijven aangescherpt en nu ligt de tweede trap op tafel.” De stemming in de betrokken commissie is maar - een weliswaar belangrijke - tussenstap naar de goedkeuring in het volledige Europees Parlement. Belet durft zich niet uitspreken over de uitslag ervan. Er loopt immers een diepe Oost-Westkloof tussen de Europese lidstaten, eentje die ook dwars door de politieke families in het Europese halfrond loopt. Polen, Bulgarije en andere landen uit de regio willen niet weten van een verstrenging van de detachering en beroepen zich op het vrije verkeer van personen. In West-Europa hebben velen de buik vol van wat ze sociale dumping noemen.
Voor Limburg is dit een belangrijk dossier: bijna de helft van de detacheringen vindt plaats in de bouwsector