Geen maat op Mathieu

De klei van Kruibeke of het zand van Zonhoven: nog voor halfweg legde Van der Poel

(foto) de wedstrijd keer op keer in de beslissende plooi. Weinig of niets dat hem dit seizoen kan deren. De blitzstart van Van Aert? “Ik heb nooit gepanikeerd. Ik zag dat ze niet verder van mij wegreden.” De warme temperaturen in Zonhoven? “Ik was goed voorbereid. Een ijsvest om op te warmen, ijsblokken in mijn nek en tijdens de cross had de ploeg een paar man rond het parcours gezet die water in mijn nek kapten.”

Een parcours dat meer op maat van Van Aert leek? “Is dat zo? Zand is iets wat ikzelf ook heel graag doe.”

Een wel heel lange cross van elf ronden? “Mijn broer had nochtans voor de cross berekend dat het tien rondes zouden zijn. Als hij dat kan, zouden die van de UCI dat toch ook moeten kunnen. Blijkbaar niet.”

En zo had Van der Poel in Zonhoven op haast elk mogelijk euvel een laconiek antwoord.

Kruibeke

Zaterdag in de Poldercross in Kruibeke haalde Van der Poel ook vernietigend uit. Hij sloeg een eerste kloof toen wereldkampioen Wout van Aert een slipper maakte. Van Aert keerde nog terug, maar moest passen toen Van der Poel halfweg nog eens door doortrok. Hij reed onbedreigd naar zijn zevende zege op de acht wedstrijden die hij dit najaar al reed.