“Te veel slordigheden”
De Limburgse derby tussen Termien en Leopoldsburg verdiende niet meteen een winnaar. Dat die er toch kwam, was volledig te danken aan de voetbalgoden. “Het leek lange tijd een 0-0-match te worden”, aldus Mathei. “Mijn frommelgoal en de rode kaart zorgden ervoor dat wij nu kunnen vieren.” Vanaf de aftrap was duidelijk dat beide teams elkaar geen duimbreed wilden toegeven. Door de vele duels was er van vloeiende combinaties allerminst sprake. De thuisploeg stak nochtans enkele keren de neus aan het venster. Zo kwam Baur een voetje te kort op een voorzet van Yildiz en vlak vóór rust snelde de rappe noorderbuur zelfs richting goalie Ghijsens, maar miste zijn inzet precisie. Leopoldsburg rekende vooral op onzuiverheden van Eendracht om in de omschakeling gevaarlijk te worden.
“Maar onze verdediging stond uitstekend”, reageerde Termiencoach Tomas Daumantas. “Alleen waren er te veel slordigheden in de opbouw. Ook de drive om te winnen, ontbrak misschien wel bij mijn team. Het vroege uitvallen van Pieter Jeunen (enkelblessure, nvdr) deed ons spel absoluut geen goed, want plots misten we na Teker een tweede middenvelder uit onze basiself. Het was daardoor schuiven met de pionnen. Zo werd Ramon Voorn de breker op het middenveld, een rol die hij met verve vervulde. Maar we konden zo niet rekenen op zijn aanvallende impulsen.”
Het duurde bijna een uur vooraleer Leopoldsburg een voldragen aanval afleverde. En het stond meteen 0-1.
“Wat een frommelgoal was me dat”, lachte Jordy Mathei met zijn eerste van het seizoen. “De puntgave voorzet van Appeltans belandde tussen mij en een lokaal been. Ik reageerde iets sneller, waardoor mijn puntertje in doel rolde. Het belangrijkste blijft echter dat ik na al dat blessureleed de ban kon breken met een eerste treffer. Mijn volgende goal mag wel iets meer stijl hebben.” De achterstand was amper verteerd of de Termiense doelman betaalde een slechte controle buiten de zestien en de daaropvolgende trekpartij met invaller Jansen met een rode kaart.
“Dat de scheidsrechter eerst geel trok om zijn beslissing na langdurig aandringen van de lijnrechter te herzien, is onbegrijpelijk. Bruno was niet de laatste speler en dus was deze straf fel overdreven”, aldus Daumantas. “Met tien tegen elf werd de opgave nog moeilijker. Want voorheen brachten we aanvallend al te weinig.” Leopoldsburg had zelf nog twee keer de kans om de voorsprong te verdubbelen, vooraleer Jansen vanuit een schuine hoek de 0-2 binnenknalde. Ulenaers verzachtte de bittere pil met een heerlijke pegel in het kruis: 1-2.