Het Tomorrowland van het veldrijden
Weinig crossen in de wereld zijn zo fotogeniek als de Superprestigecross van Zonhoven. Met dank natuurlijk aan het natuurlijke amfitheater, dat in veldritmiddens beter bekend staat als ‘De Kuil’. De introductie ervan in 2010 zorgde onmiddellijk voor een n
9.58 uur Baers beste Limburgse jeugdcrosser
De nieuwelingen druppelen binnen in hun wedstrijd. Arne Baers doet het twee plaatsen minder goed dan ene Thibau Nys en eindigt vierde. Achteraf zou blijken dat geen enkele andere Limburgse jeugdcrosser de 15-jarige uit Paal nog naar de kroon zal steken. In dezelfde categorie finishen Lukas Van Der Vleuten en Gilles Willems respectievelijk als zesde en achtste. De bronsgroene junioren geven niet bepaald thuis en ook belofte Timo Kielich (Era-Circus) moet tevreden zijn met een 19de stek.
14.29 uur Verdonschot finisht negende na weekje rust
Opmerkelijk beeld na de finish van de dames. Wereldkampioene Sanne Cant, tweede na een zinderende inhaalrace, beent na de aankomst van Laura Verdonschot onmiddellijk naar de Lommelse toe. Een innige omhelzing en enkele bemoedigende woorden volgen. De twee zorgen zo ongewild voor een prachtig plaatje: twee topsporters die, over de sponsorgrenzen heen, uiterst respectvol met elkaar omgaan. “Sanne kwam me inpeperen dat ik moest blijven vechten”, verklapt Verdonschot, die na een sabbatweek niet onverdienstelijk negende eindigde. “Ze zei dat het met haar een tijdlang ook niet goed ging maar dat alles wel goed zou komen. Een mooi gebaar.” Verdonschot was niet ontevreden met haar nipte toptienplaats. “Ik denk dat ik wel in staat moet zijn om hier top vijf te rijden maar momenteel zit ik daar nog ver vandaan. Stap voor stap trachten te verbeteren, dat is nu de boodschap. Ik mis nog een beetje de taaiheid in de benen om hier vooraan mee te strijden. Vooral op dat stuk richting Kuil. In het zand pakte ik iedere keer tijd terug om die vervolgens weer te verliezen na de looppassages. Het duurde telkens te lang voor ik daarvan hersteld was. Maar bon, ik ben al blij dat het alweer de goeie kant uitgaat. Het was nog niet goed maar ik mag natuurlijk ook geen wonderen verwachten. De tijd dat ik in de achtergrond zit te verdwalen, lijkt in ieder geval voorbij.” Hoe heeft Verdonschot de door zichzelf opgelegde rustperiode aangepakt?
“Ik heb vooral niet gefietst, maar daarentegen redelijk veel gepiekerd. Net omdat je niet weet waarom het maar niet wil vlotten in die
eerste weken.”
14.41 uur
Hermans even spoorloos
Van die andere Limburgse veldrittopper, Quinten Hermans, geen spoor aan zijn camper. Vader Wendy is wel paraat. “Quinten heeft zich een beetje afgezonderd en is zich op de weg gaan opwarmen in plaats van op de rollen. Hij is al de hele dag nerveuzer dan gewoonlijk. Zonhoven is voor hem dé cross van het jaar. Vandaar allicht dat hij zo frequent het toilet opzocht. Als hij de stress hier vandaag aankan, heeft hij een nieuwe belangrijke stap in zijn ontwikkeling gezet”, vindt vader Hermans.
15.13 uur
De Kuil joelt en… kreunt
De Kuil flirt nu met de maximumcapaciteit. Hier en daar merken we nog een vierkante meter onbenut zand of grasland op. De rest is allemaal ingepalmd door het enthousiaste arenapubliek dat op de intrede van zijn gladiatoren wacht. Met open monden vol bewondering staart men in de richting van de grote schermen om net voor de duik van de crossers en masse een draaibeweging van 180 graden te maken, waarna iedereen het op een joelen zet. Quinten Hermans heeft zijn zenuwen duidelijk onder controle. De Looise eerstejaars prof nestelt zich in het openingskwartier letterlijk tussen de twee tenoren, waarvan Van der Poel duidelijk het meeste indruk maakt bij de afdalingen. De Nederlander houdt allerminst in. In tegendeel, op een groot mes trapt hij telkens flink bij. Eén keer gaat het bijna mis wanneer Mathieu – tijdelijk zijn zadel inruilt voor zijn bovenbuis. De massa houdt collectief de adem in, de mannen grijpen zich naar het kruis.
16.11 uur Hermans niet mals voor jury
Na 1 uur 9 minuten en 2 seconden cross rijdt Hermans recht in de armen van zijn Nederlandse vriendin Simone. “De warmte maakte het vandaag extreem lastig. Vandaar dat ik de jury echt niet begrijp. We gaan de laatste ronde en de klok geeft al 1 uur en 2 minuten aan. Vreemd, want een cross duurt maar één uur. Zaterdag in Kruibeke was het ook al van dat. Ze kunnen ook gewoon het reglement aanpassen en vooraf zeggen dat we 1u10 moeten crossen, dan weten we tenminste waar we aan toe zijn en had ik drank kunnen meepakken. Ik denk dat de jury
zich stilaan eens moet gaan bezinnen.”
Merkte Hermans dat hij met meer decibels dan vorig jaar de Kuil indook nu hij met de grote jongens crost? “Eerlijk? Ik heb daar niets van meegekregen. Daarvoor zat ik te geconcentreerd op mijn fiets. Nu, ik merkte wel dat de sfeer er goed in zat. Maar ik heb er niet bewust op gelet. Voor aanvang had ik best wel wat last van stress. Alles is goed afgelopen. Ik zat van in het begin goed mee, ook al moest ik vanop rij twee starten. Meer dan een zesde plaats zat er niet in. Als ze me voor het seizoen hadden gezegd dat ik hier zesde zou eindigen, zou ik daar onmiddellijk voor getekend hebben.”
16.33 uur Leukemiepatiëntje aan de camper
Terwijl Quinten bezig is aan zijn cooling down op de rollen krijgt hij een oude bekende in het vizier: Arne. Het jongetje mocht twee jaar geleden al de cross van Zonhoven op de eerste rij meemaken dankzij de Looienaar, die peter is van de actie Levensloop Tessenderlo, een initiatief dat geld inzamelt voor de strijd tegen kanker. Gisteren was hij opnieuw op de afspraak, quasi volledig hersteld van leukemie.
18 uur
Einde bonnenverkoop
De kassa’s gaan onherroepelijk dicht. Een uur later de publiekstent. “In tegenstelling tot sommige West-Vlaamse crossen blijft de tap bij ons niet lopen”, zegt sportfunctionaris Lode Welkenhuysen. “Enkele edities geleden hebben we hier enkele incidentjes gekend, wat niet prettig is voor de buurtbewoners. Daarom verkiezen we rust boven winst. Een snelle opruimactie is aan de orde. Wie hier 34 uur na het evenement komt kijken, ziet nauwelijks nog dat hier zondag is gecrost.”