“Laat koppels zelf locatie voor huwelijk kiezen”
Burgemeesters pleiten voor soepelere regels voor burgerlijke trouwceremonie
In het Nederlands-Limburgse Sittard-Geleen mogen koppels vanaf 1 januari voor de wet trouwen op een locatie naar keuze. Ook mag het koppel zelf kiezen wie het huwelijk voltrekt, opa of een buurman: zolang er een gemeentelijke ambtenaar op toeziet, is het huwelijk officieel. In ons land zijn de regels een pak strenger. “Voor mij mag het soepeler”, vindt Marino Keulen (Open Vld), burgemeester van Lanaken. Zijn collega uit Borgloon, Danny Deneuker (sp.a), is niet akkoord. “Wat is de waarde van het burgerlijk huwelijk, als je eender waar door eender wie getrouwd kan worden?” In België mag de gemeente naast de raadszaal nog een andere officiële trouwlocatie kiezen. De locatie moet wel eigendom zijn van de gemeente. Zo kan u in Bilzen het jawoord geven in Alden Biesen en in Sint-Truiden in de kiosk van het stadspark of het kerkje van Guvelingen. In Lanaken is trouwen in de Waterburcht een optie. “35 procent van de koppels kiest voor de Waterburcht, 65 procent voor de trouwzaal”, zegt burgemeester Marino Keulen van Lanaken. “Voor de rest zijn de federale wetten rond het burgerlijk huwelijk heel strak. Wettelijk is het de burgemeester die het huwelijk voltrekt. Die mag ook een schepen aanstellen, maar verder gaat dat niet. Ik zou het een goede zaak vinden als de regels versoepelen. Een intiem huwelijk in de huiskamer of trouwen op een andere mooie locatie in onze gemeente: waarom niet? Die strikte regels in ons land gaan terug naar Napoleon. We leven nu in de 21ste eeuw. Tijd om de regels aan te passen.”
Trouwkapel
In Wellen kan er sinds 2013 ook in de Neogotische kapel getrouwd worden. “Onze trouwkapel”, lacht burgemeester Els Robeyns (sp.a). “Bijna 90 procent van de huwelijken vindt daar plaats. Er wordt nog heel weinig kerkelijk getrouwd en koppels willen daarom iets moois maken van het burgerlijk huwelijk. Onze raadzaal is kil, de kapel geeft de ceremonie iets speciaals. Van mij mogen de regels zeker versoepeld worden. Het moet natuurlijk wel praktisch haalbaar blijven. Mensen van buiten de gemeente willen ook graag trouwen in onze trouwkapel, maar wettelijk moet momenteel één van de partners in de gemeente wonen. Ik zou het geen probleem vinden als ook mensen van buiten de gemeente hier komen trouwen. Maar dat iemand door zijn mama of papa getrouwd mag worden, beetje te ver.”
Hanne (28) Polling en Jo Jorissen (32) uit Wellen zijn op 4 augustus in de neogotische kapel van Wellen getrouwd. “We verkozen de kapel boven de raadszaal omdat het toch een beetje dat kerkelijk gevoel geeft”, zegt Hanne. “Het is een heel mooie locatie, heel romantisch. In de kapel kan je wat meer van de ceremonie maken dan in het gemeentehuis. Mensen kunnen iets voorlezen en er is meer plaats om te zitten.”
gaat me
Niet praktisch
wel
een In de meeste Limburgse gemeenten kunnen huwelijksparen echter enkel in de trouwzaal van het stadhuis terecht. Zoals in Hasselt. “Als we vijftien trouwers op een dag hebben, die op vijftien verschillende locaties trouwen, dan wordt dat praktisch heel moeilijk”, zegt Hasselts burgemeester Nadja Vananroye (CD&V). Idem in Genk. Daar wordt wel eens de vraag gesteld om in C-mine te trouwen, maar dat kan niet. “In Genk zijn er meerdere trouwers per dag waardoor het praktisch moeilijk haalbaar is”, zegt burgemeester Wim Dries (CD&V). “Sinds de verbouwingen van het gemeentehuis hebben wij één locatie waar getrouwd wordt: een zaaltje in de Limburghal. Er zijn wel plannen voor een nieuwe trouwzaal, die gelinkt is aan het stadhuis.”
Ook in Borgloon kan het burgerlijk huwelijk enkel in het stadhuis voltrokken worden. “We hebben al vragen gekregen om in het doorkijkkerkje te trouwen, maar dat kan niet”, zegt burgemeester Danny Deneuker. “Maar het is geen eigendom van de stad. Ik vind ook dat een burgerlijk huwelijk in het stadhuis voltrokken moet worden door een gemeentelijke ambtenaar. Als je mag kiezen wie het huwelijk voltrekt, kan bij wijze van spreken je opa dat doen. Welke waarde heeft het dan nog?”