“Samenleven is ook samen spelen”
BERINGEN - Morgen is het de Dag van de Jeugdbeweging. Vorig jaar schreef ik op deze dag over hoe er bij jeugdbewegingen weinig kleur in de rangen te bespeuren valt. Eén jaar later is er, behoudens een projectje hier of daar, niet zo gek veel veranderd. Maar we blijven ons engageren en we blijven hopen. Zo’n speelplaats vol rode Chiroof blauwe FOS-truitjes, kaki shorts en hoog opgetrokken sokken, dat werkt aanstekelijk. Mijn jongste zoon kreeg als eerste de microbe te pakken. Voor zijn enthousiaste verhalen ging uiteindelijk ook de oudste overstag. “Ik wil ook naar de Chiro”, zei die plots behoorlijk luidruchtig. Sindsdien ontdekken we overal in huis geïmproviseerde kampplaatsen. Mirza en Mikail hebben dus de jeugdbeweging ontdekt.
Weinig jongeren met een migratieachtergrond vinden echter de weg. Dat is toch jammer, want tijdens de week spelen alle kinderen natuurlijk wél gewoon met elkaar - op de speelplaats. Waarom kan het dan niet in het weekend in verenigingsverband? Onbekend maakt natuurlijk onbemind. Daarom promoot ik de jeugdwerking door op Facebook te delen wat mijn zonen bij de Chiro allemaal beleven: tussen de bomen spelen, kastanjes rapen, kampvuur maken en kastanjes laten poffen. En op het einde van de dag met vuile kleren amper terug naar huis willen. Kan het nog leuker? Ik dacht het niet. En warempel, het werkt. Andere ouders spreken mij erover aan. Of hoe Facebook mond-aan-mondreclame 2.0 wordt. Een moeder die één straat verderop woont, had geen idee wat de jeugdbeweging inhield. Nu is ze er ook rotsvast van overtuigd dat haar zoon op zondagnamiddag beter buiten kan ravotten dan over de tablet gebogen zitten. Gemeenten of steden zouden zelf ook actiever kunnen zijn. Om de jeugdwerking nog beter te promoten kan een stad of gemeente het jeugdaanbod beter belichten. Zo zie ik dat op de website van Beringen de jeugdinitiatieven niet in kaart worden gebracht. Men geeft online zelfs geen volledige weergave van het aanbod van jeugdwerking. Zo’n overzicht zou toch tot meer toegankelijkheid kunnen leiden? Steden en gemeenten kunnen zelfs nog verder gaan: door allerlei samenwerkingsverbanden met diverse jeugdorganisaties die jeugdwerking stimuleren en helpen professionaliseren bijvoorbeeld. Er zijn zelfs talrijke Europese initiatieven voor jongeren in de aanbieding, zoals het Erasmus+ uitwisselingsproject (KA1). Spijtig genoeg sijpelen deze initiatieven niet echt door tot bij jongeren uit dorpen en kleinere gemeenten.
Een actiever en toegankelijker jeugdbeleid is nochtans voor iedereen beter. Het helpt de jeugdverenigingen een afspiegeling van de samenleving te worden. Eén waarin kinderen elkaar ongedwongen leren kennen, als persoon in volle ontwikkeling, in een wereld in volle verandering. Plezier maken door samen te spelen van jongs af aan of onverschillig naast elkaar leven als volwassenen: geef toe, de keuze is gauw gemaakt. Niet?
Meral Özcan, Beringen