Klimburgers én wereldburgers

De laatste renner in de Ronde van Guangxi is over de streep gebold. Het doek over het wielerseizoen 2017 is gevallen. Alweer stond er een gouwgenoot op de hoogste podiumtrede met de bloemen te zwaaien. Met éénentwintig profzeges in de eindafrekening beleefde onze provincie een waar boerenjaar. Maar liefst negentien(!) zeges in internationale UCI-koersen wisten ze naar hun hand te zetten, evenals twee afspraken uit de nationale wielerkalender. Vooral wanneer de weg naar omhoog wees, was het geregeld Limburg boven. Met dank aan onze ‘klimburgers’ Wellens, Hermans en zomerhit Teuns, die zich in alle uithoeken van onze planeet lieten opmerken. Of de wedstrijd zich nu boven de poolcirkel, dan wel in het warme Oman of tussen de boeddhatempels in het Chinese Guangxi afspeelde, telkens trok één van onze gouwgenoten aan het langste eind. Op noeste betonbanen en bonkige kasseiwegels vochten onze bronsgroene flandriens daarentegen vaak achterhoedegevechten uit. Gelukkig is er vers bloed in aantocht. De nummers één en twee uit de beloftenversie van Parijs-Tours Jasper Philipsen en Milan Menten maken deze winter de overstap naar de profs, evenals pistier-allrounder Robbe Ghys. Tel daar de nog altijd maar 24-jarige Amaury Capiot bij en we mogen met recht en reden hoopvol uitkijken naar de aankomende Vlaamse lentes.

Globaal gezien beleefden we een boeiend wielerjaar. Met dank aan een verbluffend voorjaar dat bol stond van een cyclisme à l’ancienne. Het is namelijk decennialang geleden dat aanvallen van zo ver werden ingezet… én afgerond. Het leverde heerlijk kijkvoer op, zowel in de graskant als binnenskamers. Onze landgenoten heersten op eigen bodem, met inbegrip van de helse Noord-Franse karrepaden. Eén Slowaak, getooid in regenboogkleuren, bleek de belangrijkste nemesis. Pas aan het eind van het jaar wist rainbow warrior Sagan weerwraak te nemen door zijn derde regenboogtrui op rij binnen te rijven.

Tijdens het grootste wielercircus ter wereld bleven we - alweer - te vaak op onze honger zitten. Wat een contrast met die andere grote ronde, de Giro d’Italia, die wél een spannende ontknoping kende. Pas in de afsluitende tijdrit pakte een noorderbuur de roze trui. Nu ja, noorderbuur? Tom Dumoulin kwam op amper drie kilometer van de Belgisch-Limburgse grens met Riemst tot wasdom. Intussen woont de regerend Girowinnaar en wereldkampioen tijdrijden voor ons aan de goeie kant van de streep, een Nederlander blijft hij niettemin in hart en nieren. Toch hopen wij stiekem dat Dumoulin in 2018 Chris Froome uit het illustere rijtje Tourrecordwinnaars weet te houden. Why? Wel, Froomey leunt volgens ons te nadrukkelijk op zijn oppermachtige Skytrein en trok afgelopen seizoen op al te klinische wijze de dubbel Tour-Vuelta naar zich toe. Vandaar: meer bravoure graag tijdens de Tour!