UIT UW GEMEENTE

Maaseik wil de Codex Eyckensis laten erkennen als Werelderfgoed. Vandaag wordt hiervoor een conceptnota ingediend bij de Belgische commissie van de Werelderfgoedorganisatie Unesco. Geven zij hun fiat, dan kan Maaseik in mei 2018 een dossier over het oudste handschrift van België indienen bij de internationale commissie. De omliggende landen steunen de kandidatuur alvast en de eerste, veelbelovende resultaten van het wetenschappelijk onderzoek aan de KU Leuven geven het historische werk alvast een stevige duw in de rug. Wint de Codex Eyckensis na een erkenning als Vlaams topstuk volgend jaar ook aan internationaal prestige? Als de Belgische commissie van Unesco de conceptnota positief beoordeelt, kunnen ze in Maaseik een gooi doen naar een erkenning door Werelderfgoedorganisatie Unesco in het Memory of the World-register. Het dossier moet dan voor 13 mei 2018 ingediend worden en ten laatste in oktober van volgend jaar zullen de mensen achter het project weten of het oudste handschrift van België mag prijken tussen de dagboeken van Anne Frank, de oudst bewaard gebleven koran, de originele filmnegatieven van The Wizard of Oz, de rechtbankverslagen van het Mandelaproces uit 1963 of de tekeningen van Sakubei Yamamoto over de Japanse mijnbouw.

Prematuur

“We zitten vandaag in een hoopvolle, maar ook zeer premature fase”, reageert cultuurschepen Myriam Giebens (Vooruit). “Op de zaken vooruitlopen heeft geen enkel nut. Natuurlijk geloven we erin. Anders zouden we geen conceptnota indienen. De weg is echter nog zeer lang en allesbehalve een zekerheid. Natuurlijk zouden we het willen. Omdat het vandaag een Vlaams topstuk is dat binnen de wetenschappelijke wereld veel aanzien geniet. Omdat het ook ons pronkstuk is. Omdat het ook kansen biedt om het boek in een museum onder te brengen. We willen onze kerkschatten op een nieuwe museumlocatie onderbrengen en dit zou het op alle manieren makkelijker maken om te realiseren. We willen alleen niet te vroeg victorie kraaien”, zegt een

voorzichtige Giebens.

Troeven

De codex heeft toch wel wat troeven uit te spelen. Zo ondersteunen de ons omliggende landen de kandidatuur en versterken de eerste resultaten van het wetenschappelijk onderzoek in The Book Heritage Lab van de KU Leuven het project. Er is nog veel onderzoek nodig, uit te drukken in jaren, maar de eerste bevindingen wijzen op het belang van het evangelie binnen ons kunstpatrimonium en op de belangrijke positie die Maaseik als regio in onze geschiedenis vervulde. De onderzoekers hopen te achterhalen waar de codex ontstaan is. Het is zeker dat de invloeden zowel Angelsaksisch als Byzantijns zijn. Dat blijkt uit het letterkundig en illustratief onderzoek. Die mengelmoes betekent dat in de regio mensen vanuit alle windrichtingen samenkwamen. Dat bewijst dat Maaseik een belangrijke rol had als ontmoetingsplaats tijdens de migratiestromen en handelsroutes. Verre reizen maken waren namelijk ooit minder vanzelfsprekend dan vandaag.

Verder is het een klein mirakel te noemen dat de Codex in 1.250 jaren altijd in Maaseik is gebleven. In tijden van oorlog en periodes waarin kunst verhuisde, bleef het handschrift in de regio waar het geschreven werd. Tot slot zijn de gebruikssporen niet meteen een nadeel. Dat het evangelieboek