Proces(sie)

Hoe zeer hij zaterdag ook op zijn tong beet, in het slot van een interview met radio-journalist Peter Vandenbempt kwam Peter Maes toch (bijna) terug op zijn ontslag bij KRC Genk. Tenminste: op wat hij meermaals had aangegeven wat de ploeg nog nodig had om (opnieuw) de top te bereiken. Daar stopte zijn relaas maar wij kunnen het zo aanvullen: lopende spelers die diepgang creëren. Het blijft het Genkse manco, zeker nu er voor een systeem zonder flankaanvallers wordt geopteerd. Iedereen komt in de bal en als dirigent Pozuelo dan ook nog eens voortdurend de combinatie door het centrum zoekt, dreigt het proces - de term die Albert Stuivenberg graag gebruikt een processie te worden. Van Echternach. Ze leidde tot een gelijkspel met de smaak van een nederlaag.

Het probleem duikt telkens op als Genk het opneemt tegen een ploeg die in de eerste plaats een stevige organisatie wil neerzetten. Het is één van de redenen waarom Racing wél wint tegen Anderlecht en Club Brugge, die meer initiatief tonen en zo meer ruimte weggeven.

Een andere reden luistert naar de naam efficiëntie. Karelis en Ingvartsen kregen vijf goeie kansen, daar moet er minstens eentje van binnen vliegen. Ook al levert bij de tegenpartij doelman Verhulst een topprestatie. Net als overbuur Danny Vukovic, die met enkele knappe interventies en een vierde clean sheet op rij voor stabiliteit zorgt achterin. Die zal nodig zijn in wat zich nu al aankondigt als een waanzinnig spannende strijd voor een ticket voor play-off 1.