“Ons best gedaan om ermee te leren leven”
Een bushokje met vuilnisbak. Leuk voor de gebruikers van het openbaar busvervoer. Minder leuk voor wie een en ander voor de deur van zijn woning krijgt neergepoot. “Kan het echt niet anders”, vraagt Joke Demandt zich af. “Iets meer dan acht jaar geleden kochten wij een nieuwbouwwoning. Er was toen in de straat een bushalte maar die stond niet voor een woning. Toen wij hier een tijdje woonden, ging de oude halte weg. Er kwam een nieuwe, verhoogde bushalte. Vlak voor onze oprit. Zo verloren we niet een parkeerplaats, maar ook het zicht op de weg.” Joke trok indertijd naar De Lijn en naar de toenmalige burgemeester, om te laten weten dat ze met die halte niet gelukkig was, maar op haar klachten kon toen niet worden ingegaan. “Als die halte daar dan toch moet komen, zet er dan alstublieft een vuilnisbak bij”, zei Joke toen. Ze kreeg wat ze vroeg. Er kwam een vuilnisbak, naast het hokje, pal voor haar deur. Zo verloor ze nog wat plaats.
“Tja, eigen schuld dikke bult”, lacht Joke. “Dus durfde ik niets meer te zeggen. We hebben ons best gedaan om met deze situatie te leren leven. Maar het blijft toch echt wel vervelend en gevaarlijk. Als je richting Genk de weg wilt oprijden, dan moet je met de wagen achteruit manoeuvreren, en op het fietspad voor de wachtende mensen draaien. Als je de weg richting Bilzen wilt aansnijden, dan belemmeren het bushokje en de vuilnisbak het zicht op de weg. In beide richtingen is het een ronduit gevaarlijke situatie.”
“Is er elders in de straat geen betere plek voor een bushalte? Of zou het bushokje niet door een eenvoudige paal kunnen worden vervangen?”