“Eindelijk pijnvrij”
Leider morst met kansen, maar zet scheve situatie toch nog recht
Lommel hield zaterdag zoals verwacht de punten thuis tegen Hamme. Maar het scenario was minder voorspelbaar. De leider kwam zelfs op achterstand en kon pas na driekwart wedstrijd de weg naar de touwen vinden. Na de feestjes van Scheelen en Neven volgde vlak voor tijd het
van Simon
moment suprême
Vermeiren. De voorzet van Sula kwam aanzeilen vanop links en invaller Vermeiren legde al zijn frustraties en gram in een vernietigende volley. Keeper De Vroe mocht blij zijn dat de ziedende kogel hem niet raakte, anders was hij allicht de legende ingegaan als de man die gefusilleerd werd op Wapenstilstandsdag. “Voor mij was dit inderdaad een enorme bevrijding”, lachte Vermeiren, die na zijn treffer uitgelaten in de armen van verzorger Rudi Vanden Boer liep. “Een symbolisch gebaar waarmee ik de ganse medische staf wilde bedanken”, aldus de aanvaller. “In de openingswedstrijd van het seizoen werd ik serieus geraakt aan de enkel. Maar tegen elk advies in wilde ik blijven voetballen. Die koppigheid zou je van een ervaren speler niet verwachten, maar ik dacht dat het zo wel zou beteren. Dom. Na een tijdje hebben ze me verplicht om te rusten en daarna langzaam weer op te bouwen. Pas sinds twee weken ben ik weer volledig pijnvrij, hoef ik die enkel niet meer te ontzien.” Intussen greep de jonge Din Sula zijn kans en Lommel speelt het vaakst in een systeem met één diepe spits. Eén zwaluw maakt de lente dus niet. “Dat besef ik heel goed”, knikt Vermeiren. “In een club die voor de titel gaat is de concurrentie op iedere positie groot. Daar moet je als speler mee kunnen omgaan. Maar nu heb ik toch kunnen tonen dat ze met mij weer rekening moeten houden.” Trainer Van Imschoot kreeg het laatste woord. “Ik wil Hamme complimenteren voor hun positief spel, maar wij hebben ondanks het missen van te veel kansen verdiend gewonnen. Een speciale vermelding voor de mensen die invielen is ook op zijn plaats.”