“Worden vaak genekt door rode kaart of penalty”
Patro slikte tegen Heist een vierde nederlaag op rij. “Is het geen rode kaart, dan is het wel een domme penaltyfout die ons weer de nek omwringt,” baalde Boffin. Demirci moest al in de eerste minuut plat bij een schot van Kabeya, maar het duurde toch een halfuur vooraleer Heist de score kon openen. “Bij de miniemen leer je al om bij een hoekschop de bal nooit centraal weg te koppen. Bij ons gebeurde het toch en dan stond er ook nog ééntje (Napoleone, nvdr) moederziel alleen aan de zestien die heerlijk in de kruising trapte,” zuchtte Boffin. Kort nadien ging Vardic weer in de fout door Kabeya (die geïsoleerd met de rug naar doel stond) toch onderuit te halen. Webers zette de strafschop om. “Is het niet met een rode kaart, dan is het met zo 'n domme strafschopfouten dat we de wedstrijd weer uit handen geven,” stelde Boffin, die zijn manschappen tijdens de rust wel de levieten las. “Als Heist aanviel, doken ze met zeven man op aan de zestien. Bij ons waren dat enkel Allegria en Cosse, de rest keek toe vanop dertig meter.” Boodschap die begrepen werd, want kort na de rust maakte Cosse de aansluitingstreffer. De gelijk- maker kwam er niet, al verdiende Patro op het einde wel een strafschop toen Engelen met de bovenarm de bal raakte. “Dat was een duidelijke strafschop,” vond ook Alan Wanya, die zijn competitiedebuut maakte. “Na de bekerpartij tegen La Louvière lag ik maandenlang uit met een hamstringblessure. Ja, ik ben tevreden over mijn match. Verdedigend toch, aanvallend moet het beter,” vond de rechterflank.