“Het mag ook wel eens een keer meezitten”
Een matig Bocholt heeft tegen rode lantaarn St. Lenaarts veel zweet moeten laten om in extremis de volle buit thuis te houden. Meteen de zevende wedstrijd op rij zonder nederlaag voor trainer Licata, maar wel eentje zonder veel glans. “Het mag ook eens meezitten”, glimlachte Edwin Wang na afloop. De eerste speelhelft was er eentje om heel snel te vergeten. Alle goede bedoelingen ten spijt bakten de wit-zwarten er maar bitter weinig van. Er was die vroege flits van Odutayo waarop Vermeylen gevat reageerde, maar daarmee was het dan ook over en out. De schaarse kansen waren plots voor de gastheren, maar enkel Hof- mans kon er eentje van benutten. “En toch vond ik onze start niet verkeerd met die vroege kans voor Henry”, verraste Edwin Wang. “Maar geleidelijk aan kwamen de gasten toch iets meer opzetten en zo slikten we weer een vermijdbare tegentreffer. Nadien was het inderdaad wel wat moeilijk voetballen.” De tweede helft verliep voor Bocholt aanvankelijk niet veel beter, want er was eerst nog een sublieme redding van Wertelaers op een dichte poging van Linkers nodig om heel Bocholt echt wakker te schudden. Eerst Didden op aangeven van Pellegriti en natuurlijk de onvermijdelijke Henry Odutayo na een persoonlijke actie zorgden er uiteindelijk voor dat de puntjes toch nog netjes in eigen huis bleven. “Toch niet onverdiend, he”, meende Wang. “Wij combineerden het laatste halfuur duidelijk beter en de gasten kwamen nauwelijks weg onder onze druk. En het mag ook eens meezitten. De voorbije weken lieten we in extremis een zekere zege wegglippen, nu waren we duidelijk beter bij de les. Op naar Zw. Leeuw voor de achtste op rij.”