Vijf soorten pleegzorg

Omdat elk kind anders is, elke pleegouder, iedere ouder. Daarom is er niet zomaar één vorm van pleegzorg. Soms is het heel even, soms voor het hele leven. Of gewoon af en toe een dag. “Hét uitgangspunt is: het kind. Telkens opnieuw. Daarom kijken we welke vorm het best past, waar krijgt het kind de beste kansen? Ondanks de moeilijke situatie van waaruit het allemaal vertrekt”, benadrukken Ann Vandersanden en Ilona Zawadka van Pleegzorg Limburg. De vijf belangrijkste vormen van pleegzorg:

Ondersteunende pleegzorg

“De minst ‘ingrijpende’ vorm van pleegzorg, het pleeggezin wordt niet de thuis van het kind. Je hebt ook nog onderscheid tussen kort en onderbroken. Dat eerste kan maximaal voor 3 maanden (met één verlenging) en is als de moeder bijvoorbeeld opgenomen moet worden in het ziekenhuis en weinig mensen heeft om op terug te vallen. Onderbroken kan voor 20 maanden, op vraag van de ouders of de voorziening waar het kind leeft. Meestal gaat het om ouders die even ondersteuning nodig hebben of een time-out, waarbij het kind in het weekend of tijdens de vakantie tijdelijk naar een pleeggezin gaat. Vaak is dit een manier om plaatsing te voorkomen. We zien het veel bij alleenstaande ouders, die gewoon even ademruimte nodig hebben.”

Crisisopvang

“Maximaal één week, hooguit verlengbaar tot twee weken. Zo’n pleeggezin wordt ingeschakeld als er dringend een oplossing nodig is voor het kind. Dat komt dan binnen via het crisismeldpunt. Soms kan het kind daarna terug naar huis, in andere gevallen zal het uitlopen naar andere vormen van pleegzorg.”

Perspectiefzoekend

“Vanaf deze vorm van pleegzorg verandert het domicilieadres van het kind effectief. Dat is vaak een moeilijke pil om te slikken voor de ouders, maar er is geen andere keuze. We gaan in dit geval letterlijk zoeken wat de mogelijkheden zijn: kan het kind terug naar huis, blijft het in het pleeggezin, is een andere vorm van zorg nodig? We hebben zes maanden tot een jaar om dat uit te klaren. Altijd kijken we vanuit het belang van het kind, dat is onze enige prioriteit. Een kind mag bijvoorbeeld niet gezien worden als een beloning, voor ouders die opeens erg hun best zijn gaan doen. Wel willen we ouders, via perspectiefzoekende pleegzorg, alle kansen geven.”

Perspectiefbiedend

“In dit geval is het pleeggezin de effectieve ‘thuis’ van het kind, terug naar de ouders is op dit moment geen optie. In de toekomst is dat niet uitgesloten uiteraard. De meeste kinderen in pleegzorg vallen onder deze categorie, ze blijven gemiddeld minstens twee jaar in het pleeggezin. Velen zelfs tot ze meerderjarig zijn. Kleren, opvoeding, hobby’s, dat is de verantwoordelijkheid van het pleeggezin (vaak wel in overleg met de ouders). Je hebt verschillende mogelijkheden: bij hoge ‘frequentie’ leeft het kind 4 tot 7 nachten per week in het pleeggezin, bij lage ‘frequentie’ zijn dat 1 tot 3 nachten (de rest van de week in een voorziening).”

Behandelingspleegzorg

“Bij ernstige gedrags-, psychiatrische of emotionele problemen kan beslist worden om het kind een tijdje uit huis te halen en - in een medisch-pedagogisch instituut (mpi) of een pleeggezin te zorgen voor therapie en extra begeleiding. Echt zorg op maat van elk kind. Maar ook ouders en pleegouders kunnen ondersteuning en training krijgen, bijvoorbeeld geweldloos verzet bij kinderen met gedragsproblemen of werken rond hechting.”