“Dertiende maand kwijt”

Handblessure houdt Iljo Keisse weg van de piste

Het was vorige maand een dom ongeluk met een gebroken glas, en veel meer wil Iljo Keisse (34) daar niet over kwijt. Hij scheurde een pees van zijn rechterpink, een vinger die hij voorlopig “nie mag pleuje”. Keisse kan dus deze week niet meedoen aan de Zesdaagse en dat doet zeer. “Het startschot, dat wordt een heel ambetant moment.” De officiële stand van zaken: de gescheurde pees is vorige maand “met een heel dun draadje” opnieuw aan elkaar gezet. De mobiliteit in de vinger komt terug, maar zal nooit meer honderd procent zijn. Iljo Keisse draagt nog altijd een brace, maar is wel opnieuw - rustig - aan het fietsen. Omdat vooral remmen een probleem is, kan dat voorlopig alleen op de rollen en op de piste. Gisterenochtend heeft hij op de Wielerbaan Eddy Merckx nog voorzichtig meegetraind met de ploeg.

Het ongeluk

Hoe heeft Iljo Keisse vorige maand de pees van zijn rechterpink gescheurd? “Het is niet op de fiets gebeurd”, zegt Keisse. “Dat zegt al genoeg. Ik heb me gesneden aan een gebroken glas, ja. Het is gebeurd op een bijeenkomst met de ploeg. Veel meer kan ik er niet over kwijt.”

Het ongeval gebeurde op 11 oktober, twee dagen later al ging Keisse onder het mes. “Het was meteen duidelijk dat de Zesdaagse geen optie was. Bij een aflossing trekt mijn companion hard aan mijn hand. Hij zou die herstelde pees los kapottrekken. Ze kunnen die pees nog eens opereren, maar dan krijg je nadien nóg minder mobiliteit. En ik moet komend seizoen op de weg zonder problemen bidons kunnen aannemen en over kasseien kunnen rijden.”

De Zesdaagse

Het is sinds zijn debuut in 2002 pas de tweede keer dat Keisse er niet bij is. In 2011 zat hij een schorsing uit in een juridisch stratego met de UCI nadat een Belgische rechter hem eerder had vrijgesproken. Een pinkje is dan klein bier, maar dat maakt het niet minder pijnlijk om te volgen vanuit de tribune. “Ik ga zeker kijken. Als gewone fan en ook een dag als vip, met mijn voormalige sponsor Luc Saey. (lacht) Als coureur zie je tijdens de Zesdaagse van de vips alleen de lege plaatsen in de tribune. Dan denk je: Die mannen hebben de beste plaatsen, maar ze zitten liever binnen te eten en te drinken.” “Natuurlijk is het lastig om de Zesdaagse te missen. Al wordt het nu pas echt vervelend. Vorige week heb ik het verrassingsfeest voor mijn pa zijn zestigste verjaardag kunnen meemaken. Ik heb in de herfstvakantie met de klein mannen kunnen spelen zonder te denken: Shit, straks nog een blok van twee uur op de rollen. Dat is ook eens plezant.” “Financieel is het wel een dobber. De Zesdaagse is normaal gezien mijn vakantiegeld, mijn dertiende maand. Mijn kinderen gaan er geen boterham minder om eten, maar ik krijg het geld wel niet binnen. En met mijn staat van dienst als zesvoudig winnaar heb ik in Gent een mooi contract. Ook dit jaar was dat al getekend.”

Op de weg

Toch zal Keisse ook in 2018 ook in de eerste plaats wegrenner zijn. Zonder tussenkomst van een manager verlengde hij zijn contract bij Quick Step alweer met twee jaar. “En ik ben nog heel ambitieus. Het klikt supergoed met Fernando Gaviria, een renner van wie ik denk dat hij the next big thing kan worden in het wielrennen. Ik wil graag behoren tot het groepje van renners rond hem. Graag ook in de Tour, maar in de eerste plaats op de Vlaamse kasseien.” “Of deze blessure mij kan helpen om frisser aan het wegseizoen te beginnen? Dat zou kunnen. Maar dat is ook dubbel. Stel dat ik hierdoor een supervoorjaar heb, dan zal de ploeg mij nooit meer Zesdaagses laten rijden, iets waar ze al langer op aansturen. Voor mezelf zou ik dat dan ook nog moeilijk kunnen verantwoorden. En dat zou ook jammer zijn, want ik merk nu heel duidelijk: ik rijd de Zesdaagse gewoon supergraag.”

GENTSE ZESDAAGSE