Teammanager Margaliot leerde stiel in Sint-Truiden
Trekking & krav maga
Vierentwintig renners en de volledige staf van Israel Cycling Academy maken zich op voor een anderhalve dag vol kennismakingactiviteiten in de heuvels rondom Jeruzalem. Een trektocht van een vijftal uren richting een tentenkamp staat als eerste op het menu. Hermans: “Een wandeling waarbij we onderweg tal van opdrachten dienden uit te voeren. Plezant. Tot we na een uur slapen – zo rond middernacht - werden gewekt voor een uur durende praktijkles krav maga, dat is een gevechtsport afkomstig uit het Israëlische leger die gestoeld is op zelfverdediging. (Haalt de schouders op). Wat wel is: je leert elkaar beter kennen Met zijn 29 lentes is Ran Margaliot zonder twijfel de jongste teammanager in de wielerwereld. Wat weinigen weten, is dat de Israëlische ex-prof van Tinkoff-Saxo de stiel pas echt onder de knie kreeg na drie langdurige verblijven in Sint-Truiden.
“Zonder Jo Van Gossum en zijn Performance-Crabbé team van destijds had ik het nooit tot prof geschopt.” Ran Margaliot kwam als junior in SintTruiden terecht. “Jo Van Gossum nam me onder zijn vleugels. De eerste wedstrijd die ik reed was Luik-La Gleize. Al wanneer iedereen vermoeid is. Wie is snel slechtgezind? Wie niet? De ploegleiding vergaart op die manier toch kennis over hoe individuen omgaan met vermoeidheid, een verschijnsel dat later nog zal weerkeren tijdens een grote ronde.”
Woensdag 15 november Draagberrietocht &
ploegvoorstelling
Amper vier uur later wordt het gezelschap opnieuw met militaire allures van de slaapmat gelicht. Ditmaal voor een trektocht van een vijftal uren. Vier renners moeten tijdens het stappen één collega op een draagberrie meesleuren. Eveneens een oefening die stamt uit het Israëlische leger. “Een loodzware opdracht. Al moet ik toegeven dat de ploeg- na tien kilometer werd ik zoek gereden. Ik dacht meteen: deze sport is niets voor mij. Jo prentte me in dat ik niet mocht opgeven, dat er tal van niveauverschillen maats me tijdens die tocht toch wel flink uit de wind hebben gezet”, bekent Ben grinnikend. “Ik wilde geen risico’s nemen met mijn pas van een breuk geheelde pols en schouder, souvenirs van mijn zware tuimelperte in de Ronde van Polen.”
Tijdens de opdracht staan de renners plots oog in oog met de muur die Israël scheidt van de Westelijke Jordaanoever. Wat gaat er door Hermans heen als hij voor die bijna 10 meter hoge betonnen constructie staat?
“Het leek wel of ik me plots in Berlijn bevond”, aldus Ben. “Nee, natuurlijk is dat bizar om te zien. De mensheid blijft maar oorlog voeren. En waarom? Omwille van een verschillend geloof? Volgens mij is het niet moeilijk om vreedzaam lagen tussen mijn level en dat in Europa. Vandaag is Jo nog steeds van goudwaarde voor jonge Israëlische renners. Hij begeleid hen nog even passioneel als hij mij, Louis Meintjes of Roy Jans destijds heeft bijgestaan.”
Nu het vierde seizoen van Israel Cycling Academy zich aandient, heeft Margaliot zijn ambities flink opgeschroefd. De komst van Ben Hermans
Ben HERMANS elkaar om te gaan. Net dát willen we in de praktijk bewijzen met Israel Cycling Academy. Als renners vormen we één groep. Welke nationaliteit je ook draagt of welk geloof je ook aanhangt. Het gaat erom dat we voor elkaar door het vuur gaan. Of dat nu voor een christen is, dan wel voor een jood of een moslim (Israel Cycling Academy telt ook één Turkse renner in zijn rangen, nvdr.): iedereen is gelijk voor de wet.” Het eindpunt van de lijdensweg heet Yad Vashem, oftewel het holocaustmuseum in Jeruzalem. “Een enorm belangrijke plek voor de Joodse gemeenschap, maar voor mij persoonlijk had dat bezoek niet gemoeten. Iedereen zat stuk na die loodzware tocht en viel in slaap terwijl ie rechtstond. is daarvan het beste bewijs.
“Wij willen nog steeds een kweekvijver blijven van Israëlisch en internationaal talent, maar daarnaast hebben we een fikse kwaliteitsinjectie gedaan. We mikken namelijk op deelname aan de Giro, die over 5,5 maand in ons land van start zal gaan. Dat is onder meer de reden waarom we Ben hebben binnengehaald. We zochten een leider en daarnaast iemand die Kwam daar nog eens bij dat je een emotioneel zware uitleg moest verwerken. Ik vond het een plaats die ik liever niet had bezocht. Het is niet omdat je drie uur bij het gegeven Holocaust stilstaat, dat je er ook iemand mee geholpen hebt.” Na afloop wacht de renners nog een bezoek aan de befaamde Klaagmuur in het oude stadsgedeelte.
“Ik had me die Klaagmuur imposanter voorgesteld. Wat me wel onmiddellijk opviel in Jeruzalem was de netheid. Alles zag er heel hygiënisch uit, een heel verschil met de buurlanden die ik al bezocht heb. Na de bekendmaking van de Giro-start in Jeruzalem werd er kritiek geuit, maar die vind ik onterecht. Ik zie geen enkel verschil tussen Israël en een doormet onze talenten en ploeg veel kennis kan bijbrengen. Hermans is onze duurste renner tot dusver. Maar we hebben niet enkel in hem geïnvesteerd. Ook in andere WorldTour-renners - Ruben Plaza (Orica-Scott) en Sondre Holst Enger (AG2R) –, materiaal en in onze omkadering (zo neemt Eric Van Lancker binnenkort plaats in de volgwagen van Israel Cycling Academy, nvdr). (roro)